Biuro Czarodzieja

Och nie! zaśmiałam się melodyjne. Nie zostanę tu na długo,  skoro muszę wybrać jedną z tych propozycji. Nie mogę zostać,  tak lepiej brzmi. To zbyt "szczęśliwa kraina". A obawiam się że moje szczęście dawno się skończyło. A skoro najprawdopodobniej nie zostanę, to nie musisz znać mojego imienia. Mieszka tu może ktoś prócz ciebie?  

Hmmm...  Władcą,  powiadasz? Brzmi ciekawie. Jakie przywileje posiada dodatkowo władca? To jest oczywiste że ma poddanych i nimi rządzi. Chętnie takim władcą zostanę,  oczywiście.zamyśliłam się i spóściłam głowę. Nagle pododniosłam ją z ożywieniem Mówili na mnie Renesmee.I mam zostać władcą całej krainy?  Jeśli nie nic na to nie poradzę że oczy błysnęły mi na czerwono to zadowolę się tym skrawkiem ziemi który dostanę

//Nie piszemy posta pod własnym postem, na przyszłość żeby coś dodać lub zmienić użyj przycisku "EDIT" Tym razem ja złączyłam Twoje posty

- Władca dodatkowo może posiadać dwie siedziby, i to z dużą ilością pomieszczeń, podczas gdy zwyczajni członkowie stada mają prawo do tylko jednej siedziby, mniejszej. Władca decyduje o relacjach z innymi stadami: wypowiada wojny i tworzy sojusze. Oczywiście rządzi też swoimi poddanymi, jak już sama wspomniałaś, i w każdej chwili może wyrzucić kogokolwiek ze swojego stada. No i oczywiście władcy zawsze są traktowani z szacunkiem i respektem, ale to raczej oczywiste. - powiedział Czarodziej. Jego oczy zabłysły nadzieją, gdy się przedstawiłaś. - Renesmee... Piękne, długie imię, idealne dla odważnej i dumnej władczyni stada dzielnych wojowników. - powiedział. - Właśnie tak wyobrażałem sobie władczynię stada Krwawej Zemsty. Szanowana, zdecydowana. To, jakie będzie to stado, zależałoby tylko od ciebie. Twoimi terenami byłyby dwa wielkie wulkany, piękne lecz czasami niebezpieczne. Ten "skrawek" ziemi wcale nie byłby taki mały. Dwa majestatyczne wulkany i tajemniczy zamek między nimi... Co ty na to żeby zostać władczynią stada Krwawej Zemsty? - zaproponował.

Ogier niepewnie wszedł do budynku. Co jeżeli tutaj są jednak ludzie? Wietrzny głos mógł się pomylić... Albo kłamać. Nie zdziwiłbym się, gdyby tak było. Niektóre duchy lubią wpędzać innych w pułapki. Wszystko wydawało się jednak być w porządku... - Halo? - zawołał już bardziej pewny siebie. Nikt jednak nie odpowiedział. Najwyraźniej nikogo tu nie było, ale ciekawość kazała Severinusowi to sprawdzić. Nie przyłożył się zbytnio do przeszukiwań, rozejrzał się, przeszedł parę kroków i tyle. Gdy już miał wychodzić, doszły do niego głosy z lewej strony. Podszedł do drzwi i zaczął nasłuchiwać. Klacz i ogier... Czyli jednak wietrzny głos się nie mylił? Nie wypadało jednak wchodzić podczas rozmowy. Ogier postanowił zaczekać i choć nie jest to grzeczne, obejrzeć całe piętro. Nieczęsto dane mu było widzieć budynek, który nie był jego stajnią albo domem właścicieli... A na pewno nie dom zamieszkany przez konia. Wszystkie przejścia, schody. Wszystko było dostosowane do wielkości kopytnego... Kopytnego mniejszego niż Severinus, który w przejściach pomiędzy pokojami ciągle zahaczał łbem.

//Ignoruję post Renesmee gdyż jest za krótki.

Czarodziej czekał na twoją odpowiedź, Renesmee, jednak ty milczałaś. Może przestraszyłaś się głosu, który dało się usłyszeć na korytarzu. Czarodziej też go usłyszał i zamilkł. Wyszedł z biura i cię zobaczył, Severinusie. Ewidentnie się zdziwił. - Witaj, co tutaj robisz? - zapytał. Mogłeś się okazać złodziejem, aczkolwiek złodzieje przeważnie nie wołają "halo" od wejścia. Z drugiej strony, krążyłeś po czyimś domu, to wzbudzało pewne podejrzenia. - Jak masz na imię? Jak tu trafiłeś? Czego szukasz? - zadał Ci serię pytań, ostrożnie cofając się o krok na korytarzu. Osłonił sobą drzwi do biura, abyś nic nie zrobił Renesmee, która została w środku. Zresztą i tak mógłbyś z łatwością Czarodzieja pokonać, byłeś dużo większy.

Wera przyspacerowała do małego, białego domku. Zastanawiała się: Kto może tu mieszkać? Domek był ładny, więc na pewno ktoś w nim mieszkał. Zastukała kopytem, i wolno weszła. Na środku pokoju, stał myszaty ogier i rozmawiał podejrzliwie z wielkim perszeronem. Przywitała się: Dzień dobry, jestem Wera. Pomyślała, co by jeszcze powiedzieć, ponieważ głupio było tak stać, i nic nie mówić.

Ogier był nieco zaskoczony, gdyż nie spodziewał się przerwania rozmowy za drzwiami. Po usłyszeniu pytań chwilę milczał i niby zastanawiał się odpowiedzią. - Jestem Severinus - odpowiedział nieco drżącym głosem. Przestraszył się konia stojącego przed nim. Po chwili jednak się uspokoił - Przybywam tu z dość daleka. Wietrzne głosy i konie, które spotkałem po drodze kazały mi przybyć do Czarodzieja na górę Niftar. Jak mniemam, to tutaj, a ty zapewne jesteś Czaro... - rozmowę przerwał dźwięk otwieranych drzwi. Do budynku weszła klacz, która w porównaniu do perszerona była bardzo niska, która przywitała się i stanęła obok nas.

- Trafiłam na tą wyspę przez przypadek. A przyszłam do Ciebie w sprawie tego, czy mogłabym zostać władcą Stada Szalejących Piorunów - powiedziała lekko zawstydzona Wera. Postanowiła, że postawi sprawę prosto z mostu. Pomyślała Może powinnam być trochę milsza, bo może nie dać mi władzy. Samolot w którym leciałam, się rozpadł, więc popłynęłam na ląd i trafiłam tutaj.

Ogier kolejny raz został zaskoczony. Owszem, wietrzne głosy wspominały coś o stadach, ale jak to na duchy przystało - nie mówiły nic wprost. Zbyt dużo niejednoznacznych kwestii... - Cóż. Wietrzne głosy wspominały o siedmiu stadach. Nie ukrywam, jest to jeden z powodów mojego przybycia tutaj, poza oczywiście radami innych koni - przerwał na chwilę. Zastanawiał się, czy warto zaufać Czarodziejowi, ale jeżeli wszystkie konie podchodziły do niego z szacunkiem i to do niego chodziły po rady... - Z tego co widzę są tu nazwane stada, lecz dziwi mnie fakt, iż istnieją bez przywódcy. Jakim cudem trzymasz coś, de facto, nieistniejącego w ryzach?

Luizjana weszła do biura czarodzieja i zapytała się
-Czy mogłabym być nauczycielką przyrody?
Po pytaniu usiadła na fotelu i czekając na odpowiedź czarodzieja popatrzyła się dookoła mówiąc.
-Ale tu ładnie
jeszcze coś-Powiedziała Luizjana
-Mogłabym być władcą lodowatych serc?Wiem że pytam tak zwykle ale inaczej nie umiem.
Mam nadzieje że mi pan wybaczy za takie zachowanie.
Po tych słowach Luizjana pomyślała Raczej nie dostane władzy przecież ja nawet nie umiem normalnie tego powiedzieć.

Oczywiście uwielbiam. - powiedziała. Zostanie władcą to moje marzenie.. Nagle, do biura weszła klacz, lekko wyższa od Wery, i zaczęła mówić jak nakręcona. Przy okazji, ja też chciałabym zostać nauczycielką. - powiedziała Wera, gdy tamta klacz wreszcie skończyła. Zawsze o tym marzyłam, ponieważ wprost uwielbiam źrebaki i naukę. Mam nadzieję, że dostanę władzę.

Luizjana popatrzyła na niezbyt znajomą klacz i uśmiechneła się.
- No właśnie czy możemy być nauczycielkami? My dwie uwielbiamy źrebaki i naukę.
Więc się do tej pracy nadajemy a razem to wyuczyłybyśmy tyle pokoleń
że nikt by nam nie dorównał.

- Ach, rozumiem, rozumiem. W sumie jest to dość dobry system. Trzeba jednak uważać, może to wywołać z czasem konflikty, czego oczywiście nie życzę - ogier powinął kwestię Stada Zamglonych Szczytów. Zastanawiał się chwilę nad tym. Mimo wielu przeciwwskazań coś ciągle mu mówiło, że to jego powołanie. Ale przecież to duża odpowiedzialność! Nie, nie... Dasz sobie z tym radę Severinusie. Ale na pewno? Tak, tak... Po podjęciu decyzji wyprostował się, nieco zbyt dumnie. - Z przyjemnością podejmę się tego zadania.

//Luizjana, stoimy na korytarzu więc zakładam że ty też do nas przyszłaś na korytarz. W biurze siedzi Renesmee i czekamy wszyscy aż poprawi posta. Jak poprawi to będziemy mogli ponownie wejść do biura. Po prostu się trochę zamieszania zrobiło, jak tyle osób naraz tu jest

Czarodziej spojrzał na ciebie, Luizjano, gdy przyszłaś na korytarz. - Witaj. - powiedział z łagodnym uśmiechem. Ucieszył się widząc wasze (Luizjana i Wera) zainteresowanie nauką. - Oczywiście że możecie zostać nauczycielkami. Przedmioty jakich mogłybyście uczyć to: medycyna, historia, geografia, sztuka walki, nauka płynnego mówienia, plastyka i wychowanie fizyczne. Jest coś czego chciałybyście uczyć? Czym się interesujecie? - zapytał. - To świetnie że lubicie źrebaki, osobiście uważam że wykształcenie w młodym wieku jest bardzo ważne. - dodał, potem zwrócił się do ciebie, Luizjano i powiedział: - Przykro mi, ale nie ma przedmiotu przyroda, ale to co mogłoby być na przyrodzie będzie na medycynie.
- Konflikty i tak będą, nie ma innej opcji. I nic na to nie można poradzić. - powiedział do ciebie, Severinusie. - To świetnie! W takim razie, Severinusie, mianuję cię władcą Stada Zamglonych Szczytów. Nie rób zbyt dużych głupstw i pamiętaj że jesteś od dziś odpowiedzialny także za członków twojego stada. - powiedział oficjalnie. - Masz nawet świadków nominacji na władcę. - dodał z uśmiechem, mając na myśli oczywiście obecne tu klacze.
Następnie przeniósł wzrok na ciebie, Wero. - Oficjalnie mianuję cię władczynią stada Szalejących Piorunów, Wero. Od teraz to od ciebie zależy jakie będzie to stado. - nominował cię z uśmiechem na pysku.

//a co do Luizjany. Właśnie Ci daję władzę w kuchni, więc nie będę Ci jej tutaj dawać po raz drugi

-Dobrze skoro nie ma przyrody po prostu będę uczyć plastyki.
Luizjana uśmiechneła się i dodała.
-A skoro już chcę uczyć to powinnam mieć jakichś uczniów prawda?
Zapytała Luizjana z uśmiechem na twarzy(pysku) i podrapała się po głowie.

Dziękuję! Nie ma pan pojęcia, jak bardzo mnie to cieszy! - zawołała radośnie Wera. Zaczęła brykać z radości. A propo, ja chętnie będę uczyć historii, plastyki i wychowania fizycznego. - powiedziała jeszcze trochę podniecona klacz. Ja także uważam, że wykształcenie jest bardzo, ale to bardzo ważne - odrzekła klacz. Tylko mam jeszcze jedno pytanie. Jaka będzie zapłata?

-Hmm... - ogier uśmiechnął się ciepło, co rzadko mu się zdarzało - Widzę więc, że mam tu do czynienia z innymi przywódcami stad - rozejrzał się jeszcze po korytarzu, po czym odwrócił się w stronę drzwi. - Czarodzieju, w razie problemów zwrócę się do Ciebie. A co do reszty, niech duchy wam sprzyjają! - powiedział nieco niecierpliwym głosem, nie mógł doczekać się, by zobaczyć swój nowy dom. Otworzył drzwi, jeszcze raz obrócił się w stronę innych koni. - Dziękuję Czarodzieju, i przepraszam, że tak szybko wychodzę, ale wietrzne głosy wzywają - po czym wyszedł na zewnątrz. Wietrzne głosy zaprowadzą go do domu.

[z/t]

/ Moge...?

Szła korytarzem patrząc po kolei na drzwi. Doszła do biura i zapukała w drzwi. Powoli weszła do pokoju i skinęła głową mówiąc:
- Dzień dobry
Tutaj raczej posady generała nie dostanie, ale może zaryzykuje nuczaniem młodszych. Lubiła źrebaki, pracować z nimi mogła. Najbardziej to wolałaby naukę sztuk walki - jej mocną stroną. Znała prawie wszystkie zwirzęta, które chciałyby zabić jej gatunek. Nikt nie wie wszystkiego, chyba, że jest to istota nadprzyrodzona i wszechwiedząca. Chciałaby dzielić się tym co wie i strzec przed tym co według niej zagraża koniom. Zawsze warto powiedzieć to jedno słowo więcej.

//a pewnie, pewnie, chodź do nas, Mirciu stoimy wszyscy na korytarzu, bo w środku jest Renesmee (właściwie to już można powiedzieć że jej nie ma, ale tak jakoś wyszło że jesteśmy na korytarzu) więc zakładam że ty też weszłaś do nas na korytarz.

- Dobrze, zapisuję Luizjanę jako nauczycielka plastyki, a Werę jako nauczycielka plastyki, historii i wf-u. - powiedział i zapisał coś na jakiejś kartce. - Na razie niestety nie ma zgłoszonych do szkoły źrebaków, ale jak tylko jakieś będą to dam wam znać. - zapewnił. - Mam do was prośbę... Gdy będziecie kiedyś mieć źrebaki, zapiszecie je do szkoły? - poprosił zwracając się do wszystkich was trzech. - Szkoła jest darmowa, a żeby zapisać źrebaka wystarczy z nim pójść do pokoiku dyrektora w szkole. - dodał. - A co do zapłaty... Ile chciałybyście zarabiać? Na razie nauczyciele w szkole im. Savilli zdecydowali się na jeden karmin na dwie lekcje, ale możecie zaproponować inną sumę. - powiedział.
- Ależ nie ma za co, Severinusie! Pamiętaj że w razie jakichkolwiek problemów zawsze możesz do mnie przyjść. - powiedział do ciebie, Severinusie. - Was też się to tyczy. - dodał, zwracając się do was (Wera i Luizjana), gdy gdyż ogier wyszedł.
W tej chwili weszłaś ty, Mirabelle. - Witaj, Nieznajoma. - uśmiechnął się Czarodziej. - Jak masz na imię? W jakiej sprawie przybywasz? - zapytał spokojnym głosem.

Oczywiście, zawsze jak będę miała problem, przyjdę z nim do ciebie - uśmiechnęła się Wera. Ależ, dla mnie wykształcenie jest bardzo ważne. Oczywiście, moje źrebaki będą się uczyły w szkole - zapewniła Wera. A co do zapłaty, gdybym mogła, to karmin na lekcję... - poprosiła klacz. Chciała mieć duży dorobek, ponieważ być może, będzie musiała coś dokupić dla wyposażenia szkoły, więc trochę kosztów też będzie. Oczywiście, nauka daje wiele, wiele radości.. - na korytarz weszła niska, kara klacz czystej krwi.

- Właśnie, bo ja mam źrebaka, tylko że go przygarnełam. Czy mogła bym go zapisać? - Klacz z uśmiechem się zapytała.
- Tylko nie wiem gdzie zapisać i w tym jest problem. - dodała Luizjana i troszkę się zaniepokoiła, ale zaraz potem się uśmiechneła.