Biuro Czarodzieja

Niewielkie biuro blisko wejścia do mieszkania Czarodzieja. W biurze są dwa regały pełne książek, biurko i dwa krzesła. Na jednym z nich przez większość czasu siedzi Czarodziej, stary myszaty koń nieznanej rasy i o nieznanym imieniu. Czasami ktoś przyjdzie z nim pogadać, co bardzo go raduje, gdyż ciągle siedzi tutaj sam. Konie przychodzą tu by poprosić Czarodzieja o rady lub żeby po prostu pogadać. Na ścianach wiszą ogłoszenia gdyby ktoś szukał pracy u staruszka lub chciał wynająć jeden z jego pokoi:

NAUCZYCIEL
Pilnie poszukuję nauczycieli od każdego przedmiotu! Proszę zgłaszajcie się, nauka czyni nas lepszymi.
Czarodziej.
Praca: nauczyciel dowolnego przedmiotu w szkole im. Savilli
Ilość koni: nielimitowana
Czas na wykonanie pracy: do ustalenia. Każdy ustala oddzielnie
Zapłata: do ustalenia, ale raczej wysoka
Wymagania: brak

RZEŹBIARZ
Potrzebny jest ktoś kto zbuduje pomnik dla królowej niebios, Serafiny. Po więcej informacji zgłosić się do mnie.
Czarodziej.
Praca: zbudować pomnik Serafiny.
Ilość koni: nielimitowana
Czas na wykonanie pracy: nielimitowany
Zapłata: 6 karminów, do rozdania po zakończeniu pomnika Serafiny
Wymagania: ranga rzeźbiarz lub lepsza (droga artysty) (można także zgłosić się z gorszą rangą, jako pomocnik rzeźbiarza, jakieś wynagrodzenie na pewno będzie)

KELNER
Szukam kogoś kto by się trochę zajął moją restauracją. Liczę na to że w ten sposób będzie więcej gości.
Czarodziej.
Praca: służyć jako kelner w restauracji na terenach Czarodzieja przez 10 postów
Ilość koni: 1
Czas na wykonanie pracy: nielimitowany
Zapłata: 2 karminy
Wymagania: brak

DWA POKOJE NA WYNAJEM
Gdyby ktoś chciał to może wynająć jeden z dwóch pokoi w moim mieszkaniu za 1 karmin tygodniowo.
Czarodziej.
Do wynajęcia: 2 pokoje. Kuchnia, salon i łazienka do dyspozycji.
Koszt: 1 karmin za tydzień (7 dni) za jeden pokój

Żeby się umówić w sprawie pracy bądź wynajmu trzeba wejść fabularnie do tematu. Biuro Czarodzieja jest jak najbardziej miejscem fabularnym. Można też tutaj po prostu przyjść pogadać.

Reta przybiegła tu galopem. Była zmęczona po biegu i chciała z kimś porozmawiać. Domek był imponujący: biały, dwu piętrowy, samotny. Ale chyba był zamieszkany bo był zadbany. Klacz podniosła niepewnie przednią lewą nogę i zapukała kopytem do drzwi. -Mogę wejść?- zapytała miłym głosem, choć jeśli to ona powinna kogoś wpuścić, wcale by już taka miła nie była. Popchnęła chrapami drzwi i rozejrzała się. Były tu dwa regały z książkami, jedno biurko, dwa krzesła i kilka ogłoszeń. Reta przeczytała je i spojrzała na ogiera. Ogiera? Czy to możliwe że Reta zauważyła go dopiero teraz? Był dosyć starym, myszatym i raczej nie rasowym koniem. Reta poczuła strach. "Czego ty się boisz? Przecież cię nie zje!" pomyślała i mimo wszystko wciąż się uśmiechała. -Dzień dobry- powiedziała. Spojrzała na swoje nogi i na łopatki. Na szczęście nie trzęsła się. Chętnie powiedziała by coś takiego jak "Gdzie jestem?", "Czy są tu jakieś inne konie?" czy "Jestem Reta i dotarłam tu nie specjalnie". Wypadało by jakoś zagadać, ale Reta nie mogła nic powiedzieć. "Od kiedy ty się tak boisz?" zapytała sama siebie, choć tak naprawdę wiedziała dlaczego. Ogier był tak stary, wysoki i chudy, że Reta wiedziała że nie był normalny.

//Czarodziej będzie się pojawiać jako opcja MG czyli na fioletowo

Myszaty ogier wstał słysząc jak ktoś wchodzi. Uśmiechnął się do ciebie i patrzył jak się rozglądasz. - Witaj, witaj. - powiedział i wskazał na krzesło, sugerując byś na nim usiadła. Sam też usiadł. - Jak ci na imię, Nieznajoma? - zapytał. - Tak dawno nikt mnie nie odwiedzał... Już myślałem że zostanę na tej wyspie sam do końca życia... - powiedział dalej się uśmiechając. - A więc co cię tu sprowadza? Czego szukasz? - zapytał i zlustrował cię miłym spojrzeniem. - Nie jadam koni, Nieznajoma, nie bój się. - zapewnił. czyżby czytał w twoich myślach? A może zauważył strach po twoim zachowaniu? Tak czy inaczej nadal ci się przyglądał i się uśmiechał, prawdopodobnie czekając na odpowiedzi na jego pytania.  

Reta usiadła niepewnie na krześle. Wysłuchała jego pytań, a na ostatnie zdanie zaśmiała się nerwowo i zbladła. "Przecież jestem Retą! Tą która umie kryć emocje! Jestem tą która niczego się nie boi!" westchnęła. "Czy zaskoczenie i zdziwienie to jest to samo co strach? Nie, to coś całkiem innego." Tak sądziła Reta. I w tym przypadku ona była zdziwiona. -Jestem Reta. Miło mi.- powiedziała opanowywując zdziwienie. Strach już całkowicie ją opuścił. -A ty?- spytała trochę niepewnie. "Dawno nikt go nie odwiedzał… ciekawe od kiedy jest tu sam. Ja na jego miejscu już dawno popadłabym w depresję. To oznacza też że raczej nikogo tu nie ma, i to od dłuższego czasu."pomyślała, ale nie zastanawiała się nad tym długo. Strach już całkiem ją opuścił, a o zdziwieniu zapomniała. -Płynęłam gdzieś statkiem ale był wypadek… znalazłam się na zwykłej desce i postanowiłam przeżyć.- tu Reta na chwilę się zatrzymała, rozważając nad ostatnim wypowiedzianym zdaniem. "Postanowiłam przeżyć? Serio?" zaśmiała się i kontynuowała. -Zobaczyłam wyspę i zdecydowałam że do niej dopłynę. Gdzie ja jestem? Czy są tu jakieś inne konie?- zapytała na koniec. Nie wiedziała jakiej odpowiedzi się spodziewać, z jednej strony mógł tu ktoś być bo w końcu Reta nie zwiedziła całej wyspy, z drugiej strony jeśli tego ogiera dawno nie odwiedzali… nie wiadomo.

- Cała przyjemność po mojej stronie, Reto. - powiedział gdy się przedstawiłaś. - Ja? Ja już nawet nie pamiętam jak mam na imię. Tak dawno nikt mnie o nie nie pytał. - wyjaśnił, chociaż zapewne było to mało wyjaśniające wyjaśnienie. - Ale wszyscy na mnie mówią Czarodziej, więc możemy udawać że to moje imię. - dodał, patrząc na twoje zdziwienie ciemnymi oczami. Malowały się w nich łagodność i spokój.
Wysłuchał twojej opowieści i pokiwał głową. - A więc trafiłaś tu przypadkiem... No tak, któż by specjalnie przychodził na górę Niftar by zamienić kilka słów z Czarodziejem? - powiedział sarkastycznie. Zaraz jednak znów się uśmiechnął i zabrał się za odpowiadanie na twoje pytania. - Jesteś w moim domu, na szczycie góry Niftar, na przepięknej wyspie Karsin. To najpiękniejsza wyspa na świecie, moim zdaniem, a, jak zapewne widzisz, już trochę w życiu przeżyłem. Jest bardzo różnorodna, jest tu wszystko: od lodowca do wulkanów. Dosłownie wszystko. Podobno nie da się stąd uciec, ale któż by był na tyle głupi by opuszczać raj? Co prawda ostatnio nikogo tu nie było, ale skoro jesteś ty, to znaczy że na pewno są też inne konie, albo zaraz będą. Jeszcze nigdy nikt nie przyszedł tutaj sam. Albo wszyscy albo nikt. - wytłumaczył. - Czy jest coś jeszcze co chciałabyś wiedzieć, Reto? - zapytał. - Podobno ciekawość to pierwszy krok do piekła, ale moim zdaniem to pierwszy krok do władzy. Niedługo powstaną stada, na pewno. Chciałabyś może zostać władcą jednego z nich? - zaproponował.

"Jak można nie pamiętać własnego imienia?" zapytała sama siebie ze zdziwieniem. -Dobrze, Czarodzieju!- zaśmiała się. Ciekawość to pierwszy krok do piekła? Reta w to nie wierzyła. -Chciałabym o coś zapytać.- powiedziała Reta patrząc na Czarodzieja. -Czy te ogłoszenia są aktualne?- wskazała na ogłoszenia. Kiedy ogier zadał następne pytanie, klacz spojrzała na niego z niezrozumieniem. "Czyli są tu jakieś konie? Nie jesteśmy sami?" Uśmiechnęła się i zadała następną serię pytań: -Czyli myślisz że są tu inne konie? Ale… oczywiście że tak! A jakie są stada? I ile ich jest?- "Rozglądałam się. Super. Ciekawe czy możemy się zaprzyjaźnić. Nie pewnie nie. To znaczy jesteśmy znajomymi, ale żeby wiedział że nie jestem jedną z tych które pokrywają wszystkich ogierów pokolej. Ciekawe czy jest ktoś taki jak… bóg?" zastanowiła się Reta. Kiedy była mała, mówili w stadzie że bogów jest trzech: bóg roślin, czyli neutralny, nie wkraczający w wojny i samotny, ale to on daje życie, bóg ognia, ognisty i brutalny, wypowiada wojny i niszczy życie. Ale ociepla i daje światło. I bóg wody, czyli jedyny który może ugasić boga ognia, niestety niszcząc przy tym wiele żyć. "Pamiętam każda stado miało wybrać pomiędzy ogniem i wodą, a bóg roślin był obowiązkowy. My wybraliśmy boga wody. Ale oni chyba nie byli prawdziwi. W ogóle się o nich nie rozmawiało." westchnęła Reta. Oderwała się się od wspomnień i spojrzała wyczekująco na Czarodzieja. Chciała jeszcze popytać o inne ciekawostki, ale zadała już dosyć pytań inne chciała znudzić ogiera.

Klacz wysłuchała wszystkich przedmiotów i uśmiechnęła się. -Interesuję się medycyną. Lubię też historię i geografię, problem jest w tym że nie znam dobrze wyspy Karsin. Nie znam jej historii ani jej geografii. Nie wiem wiem co było przed moim przybyciem, nie wiem gdzie leżą rzeki czy góry… a źrebaki- tu Reta zaśmiała się nerwowo. -Jeśli znajdę kogoś fajnego… jeśli będę miała potomstwo, to napewno je pośle do szkoły. Chcę mieć wykształcone źrebaki. A jacy inni bogowie istnieją?- zmieniła nagle temat Reta.
Słuchając następnych słów ogiera, poczuła jak serce zaczynało mocniej jej bić. "Jestem kimś ważnym, jestem kimś kto od teraz wpływa na życie innych!" ucieszyła się. -Stado Wielkiej Tajemnicy? Zapamiętam.- powiedziała. Rozmawiała z nim jak z normalnym koniem. Uśmiechnęła się szczerze, tak jak jeszcze nigdy się nie uśmiechnęła przy nim. -Dziękuję, naprawdę dziękuję! Będę dobrze rządzić, będę uczciwa i sprawiedliwa. I powiem wszystkim koniom z mojego stada że radzę im przyjść tutaj.- "Niestety, niestety będę musiała pójść" pomyślała Reta i pokręciła głową. -Będę musiała pójść poznać cały mój teren. Nie chce żeby konie ze stada miały władczynię która nic nie wie o terenach.

Reta przytakiwała słuchając historii ogiera. -Pszykro mi.- powiedziała, ale od razu potem zmieniła temat. -Tak, zapisz mnie jako nauczycielka trzech przedmiotów: medycyny, historii i geografii.- Reta powtórzyła sobie w myślach wszystkich bogów, żeby zapamiętać który był od czego. "Będzie ciężko, ich jest tak dużo!" uśmiechnęła się słysząc ostatnie zdania wypowiedziane przez Czarodzieja. -Wrócę, Czarodzieju. Obiecuję. Możliwe że wrócę z kimś, albo może wrócę sama. Ale napewno jeszcze tu przyjdę.- zapewniła go, wstając. Nie wiedziała czy mogła się z nim pożegnać przytulając go, czy może tylko słowami. W końcu podeszła do niego i lekko na krótko go przytuliła szyją. Potem poszła w stronę drzwi, ale tam się zatrzymała i odwróciła głowę. -Idę. Pamiętaj: medycyna, historia i geografia. Dowidzenia.-powiedziała znów się odwracając. Teraz wyszła już całkowicie i odbiegła.

[z/t]

Reta stanęła przed domem Czarodzieja. Była zmęczona, przecież dużo się nabiegała. Przybiegła tu galopem, do tego biegła pod górkę. Ale teraz Reta nie miała czasu na rozmyślanie. "Dzisiaj jestem tu już po raz drugi. Ciekawe czy Czarodziej się zdziwi. To nienormalne, przecież, że ktoś odchodzi i powraca po godzinie." pomyślała i spojrzała na Ellie. "Jeszcze niedawno nie wiedziała nawet o jego istnieniu, a teraz stoi ze mną przed Jego domem." Zapukała do drzwi i je otworzyła. Rozejrzała się. Wszystko było tak jak najpierw. Nic się nie zmieniło.
-Dobry wieczór, Czarodzieju!- powiedziała Reta uśmiechnięta. -Szłam poszukać szkoły albo moich terenów, ale patrz kogo napotkałam!- zrobiła znak głową Ellie żeby podeszła. Odsunęła się trochę żeby to Ellie stała przed Czarodziejem, a nie ona. Reta miała w planach zostać tam chwilę, pogadać, a potem pójść, bo już niedługo mogło zrobić się ciemno. -Dopiero co się widzieliśmy a już powracam. Czas szybko leci, ale jeden dzień jest bardzo długi.- westchnęła.

Po szaleńczym galopie Sinyelle zatrzymała się wraz z Retą przed białym domkiem. Uśmiechnęła się do trakenki gdy ta na nią spojrzała przed zapukaniem do drzwi. Weszła do środka. Rozejrzała się i nie zauważyła niczego zbytnio ciekawego. No, oprócz myszatego ogiera. Od razu wiedziała że to Czarodziej, przecież podobno mieszkał tutaj sam. - Dobry wieczór. - przywitała się, trochę mnie entuzjastycznie niż Reta, i skinęła jeszcze ogierowi głową na powitanie. - Ellie. - przedstawiła się krótko i nagle poczuła się jakaś dziwnie ważna. Zapewne dlatego że skarogniada klacz odsunęła się na bok, a Czarodziej był taki, no cóż, był troszkę stary. Więc aktualnie achał tekinka zajmowała honorowe miejsce w tym pomieszczeniu. Poczuła że jest w centrum uwagi. Cóż, nie ukrywajmy, bardzo lubiła tego typu sytuacje, jednak teraz nie dała po sobie nic poznać, żadnych emocji. Obejrzała chłodnym spojrzeniem Czarodzieja. Nie jest groźny. oceniła.
Czarodziej miał w jej ocenie plusa za to że trzymał w tym biurze dwa regały z całkiem bogatym księgozbiorem. Uważała że kultura powinna być szanowana. Na wysokim poziomie już od młodego. Księgi wydały jej się może bardziej interesujące niż ten dziwny ogier. Rzuciły jej się też w oczy ogłoszenia wiszące na ścianie. Przeczytała je wszystkie szybko. Zaraz o nie zapytam... Za chwilę. postanowiła. Cóż, była ciekawa jak potoczy się rozmowa z Czarodziejem.

Reta utkwiła wzrok w ziemię, ale się uśmiechała. Nie żeby się tego wstydziła, ale widziała chłodne spojrzenie Ellie, ale Reta nie mogła opanować uśmiechu. Jak dla niej Ellie nie zachowała się uprzejmie. Przecież Czarodziej był taki miły, a klacz tylko powiedziała imię, ani się nie przywitała, ani nic. "Zdecydowanie nie mogłaby być władczynią stada o profilu całkowicie dobrym. Ale jak byłam sama z nią, to była bardziej otwarta." pomyślała Reta. Kiedy Czarodziej zapytał Retę o książki, klacz podniosła głowę i odpowiedziała pytaniem: -Masz może jakieś książki o geografii? Potem ogier zadał trudniejsze pytanie. Sama nie wiedziała ile powinna zarabiać. Spoważniała i zaczęła się zastanawiać. "Przed drugą lekcją kupię jakieś kartki z mapami. Mogą kosztować 1 karmin. Jakieś zioła i materiał do medycyny może 2. Jeśli będzie jeden karmin za dwie lekcje, to po drugiej lekcji każdego przedmiotu zarobię 3 karminy." przemyślała. Wiem ma bardzo rozwiniętą matematykę . -Uprzedzam że się na tym nie znam, nie mam pojęcia ile powinnam zarabiać. Ale przemyślałam sobie.- powiedziała Reta i zamyśliła się na chwilkę. -Może 1 karmin na dwie lekcje?

- Proszę tak do mnie mówić. - powiedziała, gdy zapytał czy Ellie to jej pełne imię. - Owszem, podobają mi się. Ale na razie żadnej nie potrzebuję, dziękuję. - odpowiedziała bez emocji na następne pytanie. Kątem oka zauważyła że Reta nie jest zachwycona jej zachowaniem i jest zdziwiona. Pewnie dlatego że z nią Sinyelle była milsza. Nie martw się już o tego twojego Czarodzieja, przecież ci go nie zjem. pomyślała. Obejrzała jeszcze ukradkiem księgozbiór gdy Reta i Czarodziej decydowali zapłatę. - Wiem. Ja też popieram edukację. - odparła na jego słowa. - Nie będę mieć źrebaków. - powiedziała. Wtem przypomniała sobie że Czarodziej miał jej dać władzę nad jakimś stadem. Jak tak dalej pójdzie to mi tej władzy nie da. Muszę się postarać być dla niego milsza. I bardziej gadatliwa. postanowiła i lekko się uśmiechnęła. - Ale gdybym miała źrebaki to na pewno bym je posłała do szkoły. - dodała milszym głosem. - Mogę jednak wziąć jakąś książkę? Bo chyba widzę tu coś ciekawego... - powiedziała z uśmiechem i podeszła do jednego regału. Zaczęła przeglądać księgozbiór i zatrzymała wzrok na jednej książce. Nosiła tytuł "101 sposobów by zabić wroga". Może i nie jest to najweselsza książka jaką mogła sobie wybrać, ale ta jej się wydała najciekawsza. Potem, skoro już ustalił z Retą zapłatę, postanowiła też o to zapytać. - Mogłabym ja też zostać nauczycielką? - zapytała z miłym uśmiechem na pysku i już zaczęła się zastanawiać nad zapłatą. Na razie nie potrzebowała karminów, ale zawsze warto troszkę zarobić na zapas.

Reta odetchnęła kiedy Ellie nagle zmieniła charakter. Kiedy Czarodziej położył trzy książki na biurku, Reta przyjrzała im się. "Wszystkie fajne, ale muszę wybrać jedną. Albo dwie…" Reta wskazała na dwie książki i powiedziała -Podobają mi się ta która opisuje geografię całego Karsin i "Z wodą przez Karsin". Tereny mojego stada już zaraz pójdę zobaczyć. Klacz spojrzała na Sinyelle, która wybrała nie bardzo ciekawą książkę. -Nie martw się, odniosę ją już niedługo.- uśmiechnęła się Reta, choć patrzała na Ellie.
"To super! Nigdy z nikim nie ustalałam takich rzeczy!" ucieszyła się Reta. Wzięła dwie książki i wytłumaczyła: -jeden Karmin na dwie lekcje to idealna zapłata. Tak naprawdę ja nie potrzebuję karminów, ale przydadzą się na materiał szkolny. Nie chciała już patrzeć na Ellie, która według Rety już nie zachowywała się aż tak nieufnie. Ellie miała swój specyficzny charakter i nikt na to nie mógł poradzić. Mimo wszystko Reta wcale nie miała jej tego za złe. Ale teraz była w domu Czarodzieja i wypadało patrzeć na niego. "Choć tak naprawdę nie jest jednym z tych którzy złoszczą się od razu." spojrzała na książki. wiedziała już co miała zrobić. Miała już plan na następne kilka dni.

Sinyelle wzięła "101 sposobów by zabić wroga". - Dziękuję - powiedziała z trudem. - Oczywiście, niedługo odniosę. - zapewniła z uśmiechem. - W takim razie mogłabym zostać nauczycielką nauki płynnego mówienia oraz sztuki walki? - zapytała. Te dwa przedmioty bardzo się różniły, ale cóż na to poradzić, takie Ellie miała zainteresowania. Zresztą medycyna też nie miała zbyt wiele wspólnego z historią. Zapłata... Mogłabym na razie pracować za symboliczne pieniądze, 1 karmin na 5 lekcji... Ale, tak jak powiedziała Reta, nie wiem w jakim stanie jest szkoła, nie wiem co trzeba dokupić... Mam cztery karminy, gdybym teraz wszystkie wydała, to, licząc jeden karmin na dwie lekcje, zwróciły by mi się dopiero po ośmiu lekcjach... Trochę długo, ale przecież do przedmiotów co wybrałam nie trzeba zbyt wiele materiału... - Zapłata może mi być jeden karmin na dwie lekcje tak jak zaproponowała Reta. - zdecydowała. Spojrzała jeszcze na Czarodzieja. Był dobrym koniem, łagodnym. Nie zasłużył na złe traktowanie. Trudno. Life is brutal.

Reta przytaknęła na słowa Czarodzieja. -Może ja już pójdę? Nie chcę chodzić w ciemnościach, a już niedługo zrobi się ciemno.- powiedziała. "Ellie, mogłybyśmy razem zwiedzić szkołę, ale wiem że jak zwykle "dasz rade sama". No trudno. Pójdę sama." westchnęła. "Pójdę do szkoły, z nadzieją że mogę tam zostać na noc. Jeśli nie, to pobiegnę na tereny SWT i tam zostanę na noc. Jutro zwiedzę wszystko, nawet zamek. Pojutrze może skończę książki…" zaplanowała sobie Reta.
-Jeszcze się zobaczymy.- powiedziała Reta, ale tak zwykle mówiła do wrogów. Szybko wróciła do świata zewnętrznego i poprawiła się z niewinnym uśmiechem: -Dowidzenia! Idę już. Uśmiechnęła się do Ellie i machnęła głową do Czarodzieja. Myślała o lepszym pożegnaniu, ale nie wiedziała jak by to wzięli. Wyciągnęła tylko lewą przednią nogę do przodu, żeby mogli jej "przybić kopyto" (piątkę). Potem odwróciła się i bez słowa więcej wyszła.

[z/t]

Czarodziej wreszcie wpadł na świetny pomysł by wręczyć Ellie władzę nad jakimś stadem. - Bardzo chętnie, byłby to dla mnie wielki zaszczyt!- powiedziała entuzjastycznie, miło się uśmiechając. Następnie uśmiechnęła się także i do Rety, której najwidoczniej znudziło się towarzystwo Sinyelle i Czarodzieja. Albo naprawdę bała się ciemności. Ja tam się nie boję, ale też lepiej będzie jak już pójdę... pomyślała. Perspektywa spędzenia nocy w domku starego ogiera na szczycie jakiejś góry niezbyt ją cieszyła. "Przybiła kopyto" trakence, bo chyba o to jej chodziło, i zauważyła niewielką bliznę na kończynie skarogniadej klaczy. No proszę, zdążyła już co nieco w życiu przeżyć. pomyślała i pokręciła głową.
Sinyelle spędziła u Czarodzieja jeszcze ponad pół godziny, słuchając jak przydziela jej stado. Zauważyła że zrobiło się już całkiem ciemno, więc postanowiła odejść. - Bardzo za wszystko dziękuję - powiedziała, a przyszło jej to łatwiej niż przeważnie, gdyż naprawdę zależało jej na władzy nad jakimś stadem. - Muszę już iść, już jest noc. - powiedziała i uśmiechnęła się do myszatego ogiera. Skinęła mu jeszcze głową na pożegnanie i wyszła z domku. Zamknęła drzwi i stanęła jak zaczarowana. Duży, kremowy księżyc się do niej uśmiechał. Jej lśniąca sierść, w tym samym kolorze, pięknie błyszczała w odpowiedzi. Sinyelle nigdy nie była jakąś wrażliwą romantyczką, nic z tych rzeczy, ale nie mogła nie dostrzec piękna tego księżyca. Stojąc tak nieruchomo poczuła się taka słaba i krucha. Dawno się tak nie czuła. Parsknęła i zaśmiała się w duchu z samej siebie. Oj głupia jesteś, Sinyelle, głupia. Czyżby wracała do ciebie beznadziejna Siny? A wraz ze starym przezwiskiem wracamy wspomnienia... Te wszystkie ogiery tak bardzo nią zainteresowane i jej wielkie niebieskie oczy... Oczywiście że nie! Jestem dumną Ellie, władczynią. pomyślała i energicznie potrząsnęła głową, tak jakby chciała zrzucić z siebie przeszłość. Wiedziała że to niestety niemożliwe. Spojrzała ponownie na księżyc, tym razem bez emocji, jak na zwykły nieożywiony przedmiot, którym przecież był. Ruszyła kłusem, z gracją oddalając się od domku Czarodzieja.

[z/t]

Do budynku podbiega w pełnym galopie klacz Renesmee. Puknęła raz kopytem w drzwi i weszła nie czekając na proszę. Rozejrzała się do okoła: nic godnego większej uwagi. Jej wzrok przykuł ogłoszenia wiszące na ścianie. Hymm -pomyślała- dziwne miejsce.  Nagle zwróciła swój pogardliwy wzrok na małego muszą tego ogiera. Spojrzała na niego krytycznym wzrokiem. Hej, ty, wiesz może co to za miejsce?