Talia-klacz natury

Imię: Talia
Wiek: 3 lata
Stado: SMS
Płeć: Klacz
Wygląd: Klacz jest  Tarantowata. Jej biała lśniąca pod słońcem i nigdy nie posklejana sierść jest od góry  do dołu pokryta brązowymi plamami, kropeczkami jak kto woli. Ma kasztanowatą długą, lecz bez przesady grzywę. Ogon w tym samym odcieniu sięga jej do kolan. Ma czyste i błyszczące granitowe oczy. Kiedy ta kłusuje to wygląda jak anioł. Ma gładkie i czarne kopyta. Inny mi słowy  jest  idealna. A zaś  kiedy galopuje to można powiedzieć,  że nie dotyka podłoża. Jest  bardzo uroczą klącza. Na tylniej nodze ma jak by taką czarny bluszcz ciągnący się  od kopyt do ogona. Dlatego mówią na nią  klacz natury.
Charakter: Klacz jest idealna, nie tylko z wyglądu, ale i z charakteru. Jest szczera, na tyle ile powinna. Opiekuńcza, zawsze pomorze słabszym. Talia jest  miłą  i kochaną kłącza i trudno jej nie lubić.  Zaprzyjaźnia się  normalnie,  w swoim tempie. Jeśli jednak nie podejdziesz jej do gustu  to uważaj. Ma dobre cechy, ale jak karzdy inny ma też źle. Klacz ta potrafi kłamać prosto w oczy. A nikt nie będzie wiedział, że ona kłamie. Lubi się chwalić. No cóż nie dla wszystkich jest idealna. Jest  urocza  i podoba się wielu ogierą. Ale ona na razie nie szuka prawdziwej miłości,  bo dla niej jest jeszcze za wcześnie. Szuka tylko prawdziwych przyjaciół,  bo nigdy takich nie miała. 
Historia: Urodziła się na ogromne polanie. Były to tereny wielkie. Były to polany, góry, jeziora, lasy i tym podobne miejsca.Talia, trafiła akurat na to by się urodzić na polanie. Jej rodzice byli przewodnikami tych terenów. Matka była Tarantowata, tak jak ona, ojciec też był Tarantowaty tak jak ona. Więc nie ma się czemu dziwić, że ona też jest Tarantowata. Dorastała na polanie do wieku 1 roku. Wtedy rodzice oznajmili jej, że musi znaleźć sobie partnera. Talia była  zagubiona, gdyż  czy jeden rok to nie za wcześnie na znalezienie partnera?  Dla Tali tak, dla jej rodziców nie. Klacz ruszyła w stronę jezior, przedzierając się przez gęsty las iglasty. Przypadkiem nie zauważyła dziury i wpadła do niej. Była to ciemna jaskinia i jak by się  patrzyło oczami Tali to była duża. W jaskini były stalagmity, stalaktyty i stalagnaty. Talia, nie poddawała się i próbowała wyjść z jaskini,  tą drogą, którą tu weszła. Lecz nic z tego  nie dała rady. Ruszyła w głąb jaskini, rozglądając się czy ktoś nie ma ochoty przypadkiem jej zjeść. Po chwili  za nią  odezwał się głos. Hej. Co ty tutaj robisz. Te słowa wypowiedział ogier. Klacz odwróciła się w jego stronę  i zaczęła opowiadać swoją historię. Klacz mieszkała w tej jaskini razem z ogierem do drugiego roku życia,  kiedy ogier zmarł. Klacz pochowała go i żyła dalej. Kiedy miała trzy lata, zaczęła rozbijać ścianę jaskini i udało jej się. Za ścianą była polana. Klacz wyszła i położyła się na trawie. Była na Karsin.