Niewielki salonik

Niezbyt duże, ale też nie klaustrofobicznie małe pomieszczenie. Ściany są szarawe i w saloniku jest czysto. Z jednej strony stoi stół z trzema krzesłami, z drugiej strony pomieszczenia znajduje się półka na książki, uginająca się pod ciężarem zakurzonego księgozbioru. Na stoliku stoi wazon z polnymi kwiatami. W saloniku są dwa prostokątne okna, przez które wpada do środka dużo światła.

Maciejka wchodzi do niewielkiego saloniku i nikogo nie ma. Ściany są granatowo-szare, jest bardzo cicho i maciejka słyszy tylko swoje myśli, nie wie czy ma kogoś zawołać a jej nogi trzęsą się jak galaretka. Bardzo się denerwuje a jednocześnie jest podekscytowana. maciejka prawie się nie rusza i nie wydaje żadnego nawet najcichszego odgłosu. Po lewej stronie stoi drewniane biurko, a po prawej komódka na której stoi wazon z bukietem dzikich kwiatów.

Trafiłam tu całkiem nie przypadkiem -odpowiedziała. -Jestem tu bo chciałam się dowiedzieć czy mogła bym zostać władcą SMS.-Szkoda, że często jesteś sam, powinieneś mieć jakiegoś przyjaciela.- Odrzekła Maciejka. -Bardzo bałam się przyjść do ciebie ponieważ myślałam i myślę, że jest to głupi pomysł lecz bardzo chciała bym zostać władcą SMS.A ty okazałeś się bardzo miły.-Co o tym myślisz? - zapytała lekko zmieszana Maciejka

//Słowa wypowiedziane przez postać piszemy czcionką pogrubioną. Żeby utrzymać czcionkę pogrubioną trzeba napisać "[b*]" przed wypowiedzianymi słowami i "[/b]" po wypowiedzianych słowach (oczywiście bez gwiazdki *) Tym razem ja to poprawię

Czarodziej sprawił wrażenie zaskoczonego gdy powiedziałaś w jakiej sprawie przyszłaś. - Nie jest to głupi pomysł, więc nie masz się czego bać. - powiedział z uśmiechem. - Dobrze się składa, bo stado Magicznego Szeptu jeszcze nie ma władcy, a ty wyglądasz na mądrą i rozsądną. Nie widzę przeszkód żebyś została władczynią. Musiałbym jeszcze tylko poznać twoje imię aby móc cię mianować władczynią SMS. - powiedział, w ten sposób prosząc cię abyś się przedstawiła. - Dziękuję, miło mi słyszeć takie słowa. - powiedział cicho, troszkę się rumieniąc (o ile w ogóle konie mogą się rumienić) i się uśmiechnął gdy powiedziałaś że okazał się bardzo miły. Widocznie niewiele koni mu to mówiło.

Maciejka tak mam na imię. Maciejka bardzo wręcz bardzo się cieszyła, nie spodziewała się bo myślała, że czarodziej jej nie pozwoli. " To nie możliwe czy ja śnie " - myślała Maciejka. Ale najgorsze w tym wszystkim było to, że nie mogła podzielić się tym z kimś innym. Maciejka kiedy się o tym dowiedziała zaczęła rżeć i biegać dookoła.

""Chętnie zostanę nauczycielką""-powiedziała Maciejka. Po prostu kocha źrebaki a praca z nimi była by cudowna. Maciejka cały czas marzyła aby pracować ze źrebakami a żeby zostać nauczycielem to nawet nie śniła. Chętnie przyjęła tę pracę. Jest zachwycona tyle szczęścia za jedną rozmową z czarodziejem.

"" Sztuki walki myślę, że to mi będzie wychodzić najlepiej "" -powiedziała z chwilowym zastanowieniem. Ma nadzieję, że źrebaki ją polubią. Od samego początku jest taka zadowolona, że nadal nie potrafi się powstrzymać od brykania. "" Dziękuję czarodzieju, rzadko spotyka się kogoś tak miłego ""- powiedziała z lekkim uśmiechem.

- Sztuki walki! No proszę, nie spodziewałem się. - [/b] zdziwił się. - Oczywiście nie mam nic przeciwko, po prostu trochę mnie to zdziwiło. Ale skoro tym się interesujesz to dobrze. Sztuki walki są ważne. - dodał i zanotował coś na jakiejś kartce. - Poinformuję cię jak tylko otworzę szkołę. Ile chciałabyś zarabiać za pracę jako nauczycielka? zapytał. - Inni nauczyciele jakich na razie mamy powiedzieli że chcą zarabiać jeden karmin na dwie lekcje. Myślisz że to dobra zapłata, czy wolałabyś zarabiać więcej? - zapytał. - Oczywiście wartość zapłaty zawsze można zmienić, wystarczy że do mnie przyjdziesz kiedy tylko zechcesz i wszystko ustalimy od nowa. - zapewnił żebyś się nie przejmowała i się do ciebie uśmiechnął.

"" Jeden karmin za dwie lekcje wystarczy "" Powiedziała Maciejka z przekonaniem. Jest bardzo zadowolona z tego, że tu przyszła. Stoi przed czarodziejem i nie wie co powiedzieć. Dziękowała mu tyle razy ale i tak to jedyne słowo, które może powiedzieć. Nic innego nie potrafi z siebie wydusić. Dziękuję.

//jeśli chcesz to możesz już odejść i popisał z normalnymi postaciami

- Dobrze, już zapisuję. - powiedział i znowu coś sobie zapisał na jakiejś kartce. - Jak już mówiłem, poinformuję cię gdy tylko szkoła zostanie otwarta. - powiedział i się uśmiechnął. - I to by było na tyle. Masz władzę, masz pracę, teraz radzę Ci znaleźć jeszcze znajomych i przyjaciół. - powiedział. Oczywiście z łatwością możesz też sobie zrobić wrogów. - Na terenach twojego stada, stada Magicznego Szeptu, znajdziesz wielki, jasny pałac otoczony wodą. Ten zamek należy teraz do ciebie i do członków twojego stada. - wytłumaczył. - Jest duży i wysoki, zobaczysz go już z daleka. - zapewnił i, nie wiedząc co zrobić, przestąpił z nogi na nogę.

Ogromny Shire zatrzymał się przed drzwiami do salonu. Ogier i klacz! Czyli jednak. A myślałem, że mieszkają tu ludzie! - pomyślał. Zastanowił się co zrobić, i w końcu wszedł do salonu. Cały czas musiał chodzić pochylony. Widok był dosyć dziwny. Mały, myszaty, stary ogier rozmawiał z średniej wielkości fryzyjką. Lewus zawstydził się. Mówić coś, czy nie mówić?. W końcu powiedział - Witam.

Maciejka ucieszona odeszła.
A kiedy wyszła pogalopowała na tereny swojego stada.
Nic lepszego mnie już nie spotka, cieszę się bardzo bardzo mocno, to po prostu cud. pomyślała odchodząc galopem.
Wtedy weszła do swojego pałacu.

[z/t]

Dziendobry Czarodzieju, mam nadzieję, że nie przeszkadzam chciałam się spytać czy mogę zostać nauczycielka jeszcze jednego przedmiotu np. Historii i wychowania fizycznego?
Klacz powiedziała nie wiedząc co odpowie ogier
Nie chce się narzucać, ale kocham źrebaki jestem w ciąży i przygarnęłam jeszcze Estentiora, a praca z nimi to wspaniałe przeżycie.

Zaskoczyłem się zachowaniem klaczy, jednak nie zwróciłem na nią uwagi. Postanowiłem skupić się na Czarodzieju. Witaj Czarodzieju - powiedziałem. Przyszedłem tu przypadkiem, a gdy usłyszałem wasze głosy postanowiłem wejść, i przywitać się - wytłumaczyłem mu. Chciałem zobaczyć, czy są tu konie, więc zacząłem spacerować. Wtedy z oddali zobaczyłem twój domek, więc szybko tu przygalopowałem - wyjaśniłem.