Kwiecista Polana

- A ja Aristo. Bardzo mi miło cię poznać.- uśmiechnął się do niej radośnie.- Postanowiłem wybrać się na spacer w ten piękny dzień i w ten sposób dotarłem tutaj.- wyjaśnił.- A ty? Czekasz tu na kogoś?- zapytał, gdyż takie właśnie wrażenie odniósł z zachowania klaczy, która wydawała się zniecierpliwiona, rozglądając się nerwowo na boki.

Mi również miło cię poznać. Stwierdziła z uśmiechem po czym przestała się rozglądać. Słuchała jego odpowiedzi, była jak każda inna, ale Princessa jakoś miała specjalną ochotę na rozmowę i słuchanie innych. Ja.. Właściwie to też się wybrałam na spacer. Na nikogo nie czekam po prostu rozglądam się czy nie nadchodzi jakiś drapieżnik. Oznajmiła przyglądając mu się. Do jakiego stada należysz? Zadała kolejne pytanie by podtrzymać tą rozmowę, a później zamilkła.

- Szalejących Piorunów, a ty?- spytał i w tym samym momencie z rozłożystego dębu, rosnącego pośrodku polany, pod którym stali, na klacz zeskoczyła wiewiórka, która pogryzła jej uszy, po czym śmignęła błyskawicznie w wysoką trawę i tyle ją widzieli. Ogier podskoczył gwałtownie, nie spodziewając się tego ataku.
- Nic ci nie jest?- zapytał zaniepokojony, widząc krew ściekającą z poranionych uszu klaczy.

Gdy tylko zadała pytanie coś spadło na jej tułów na co się wyprostowała. Nie zdążyła zareagować, a zwierzę pogryzło jej uszy i uciekło w trawę. Zignorowała to i skupiła się na rozmowie. Ja jestem z...
Krwawej Zemsty. Odpowiedziała nieco skrzywiona obserwując krew z lecącą z poranionych uszu. Słysząc pytanie natychmiast się uśmiechnęła. Nie, nic mi nie jest.. Wszystko w normie tylko trochę bolą mnie uszy, ale przejdzie mi. Odpowiedziała mu próbując wymyślić coś na zmianę tematu, ale nic nie przychodziło jej na myśl, więc zamilkła przypatrując się ogierowi i czekała na to aż ten wymyśli temat do rozmowy.

Zmarszczył brwi, kiedy usłyszał nazwę tego stada, gdyż swego czasu miał bardzo nieprzyjemne starcie z ogierem do niego należącym.
- Stosunki pomiędzy naszymi stadami nie są zbyt dobre.- westchnął pokręciwszy głową.- Naprawdę nie rozumiem tego, dlaczego żyjąc na jednej wyspie, nie potrafimy żyć ze sobą w zgodzie. Moim zdaniem wszystkie stada, jakie tu są, powinny się połączyć w jedno. Wtedy być może nie dochodziłoby do takich bezsensownych konfliktów, wzajemnych niechęci i animozji.- wyraził swoje zdanie na temat sytuacji panującej na Karsin, gdzie ciągle dochodziło do jakichś waśni między stadami.

Miała wrażenie, że przez to, że należy do tego stada rozmowa nie potoczy się dobrze, ale to tylko wrażenia... Cóż... Są tacy co nie chcą żyć w zgodzie i po prostu wolą toczyć bitwę pomiędzy innymi końmi i tego nie zmienisz. Ciężko westchnęła i spojrzała na swoje kopyta. Myślała jakby mogła rozruszać tą rozmowę i to tak, że zagłuszyliby ciszę na kilka minut. Opowiedz mi coś o sobie, a ja później opowiem coś o mnie, co ty na to? Zaproponowała pierwsze lepsze co jej wpadło do głowy, a potem zamilkła oczekując odpowiedzi. Czy ta wojna pomiędzy niektórymi stadami ma sens? Oczywiście, że ma! Przecież sama uwielbiasz wojny, krew i cierpienie! W jej głowie krążyło dużo myśli o tym jakie stosunki są pomiędzy stadami i innymi takimi sprawami.

- Ja przybyłem tu z Sahary. Uciekłem od swego właściciela, bo był wobec mnie okrutny i często używał bata, dlatego wybrałem wolność, decydując się na zostanie dzikim koniem. Wędrując przez pustynię, natrafiłem na stado, do którego się przyłączyłem. Wkrótce potem zostałem mianowany jego namiestnikiem.- opowiedział jej swoją historię.- A ty jaką funkcję pełnisz w stadzie?- zapytał oganiając się ogonem od natrętnych much, lubiących przesiadywać na końskich grzbietach.

//Sorki, że dopiero teraz :/
Wysłuchała uważnie jego historii nie przerywając mu ani jednego słowa. Jesteś namiestnikiem? To gratuluję! Pogratulowała w pewnej chwili krzywiąc się nieco na jego pytanie. Ja... Jestem tylko wojownikiem i nikim więcej. Westchnęła spoglądając na niebo. Myślała nad tematem do rozmowy, ale w jej głowie widniały już pustki. To było akurat dziwne, bo przeważnie to ona podtrzymuje rozmowy. Masz tu jakiś przyjaciół? Przypomniało jej się typowe pytanie, które mogła wykorzystać, ale to niewiele da i to ogier będzie musiał jakoś trzymać tę rozmowę w garści.
//Przepraszam, że tak krótko, ale nie wyrabiam z odpisywaniem i staram się w miarę szybko odpisywać c:

Nie szkodzi.
~`~
- Szczerze mówiąc to nie. Jakoś nie mogę się odnaleźć w tym stadzie.- przyznał.- A ty dobrze się czujesz w swoim stadzie?- spytał, ciekawy co mu powie.

Nie mam weny. ;/