Opuszczona Biblioteka

Małe pomieszczenie z szarymi ścianami, z których odchodzą resztki różowej farby. Są tu dwa regały na książki, jednemu brakuje jednej nóżki i niebezpiecznie się chwieje gdy się go dotyka. Na drugim regale leży kilka książek, jednak naprawdę niewiele. Są wszystkie przygodowe oprócz jednej, która jest o egzotycznych sztukach walki. Strony wszystkich książek są lekko spalone na bokach, a w niektórych kartkach są niewielkie dziury. Najprawdopodobniej był tu kiedyś pożar, chociaż może się to wydawać dziwne, przecież jesteśmy na szczycie lodowca.

Wszedł wolnym,dumnym krokiem nie wiedząc dokładnie po co tu przyszedł.Wyciągnął z półki jedną książkę o egzotycznych sztukach walki.Usiadł w kącie tak,że ten kto wchodził mógł go nie zauważyć.
Zaczął czytać z bardzo poważną miną.Nie chciał sobie popsuć czymś dnia więc też z nikim nie miał zamiaru się spotkać.Przewracając lekko spalone strony co chwilę się rozglądał i nasłuchiwał czy nikt nie nadchodzi.

Maciejka błądził sobie po zamku Stada Lodowatych Serc. Może i miała tu kogoś spotkać, a może i nie. Nie znała swego losu i co postanowiło ją tu wepchnąć. Weszła do opuszczonej biblioteki i zobaczyła Wintera. Z poważną miną podeszła bliżej i powiedziała lekko nie pewnie. Witaj Winter. Usiadłam koło Winta i spojrzałam na książkę którą czytał. Uśmiechałam się w duszy.

Usłyszał kroki.Pomyślał ,że ten ktoś ominię ten brzydki pokoik,a jednak...Drzwi zaskrzypiały i otwarły się.
Winter udawał ,że nie wie o nadejściu konia gdy ten usiadł obok niego i coś mruknął pod nosem zauważył ,że to macia.Dalej jednak udawał,że wciągnęła go książka.
Nagle szybkim jak wąż ruchem wskoczył na siedzącą Maciejkę i przeturlał się razem z nią do innej części pokoju.Gdy się zatrzymali winter trzymał przygniecioną klacz do ziemi.Witaj.Dopiero wtedy się przywitał z uśmiechem dumnym jak nigdy.

Myślałam, że ogier jest na mnie zły i nie ma ochotę na ne towarzystwo, ale jednak w djszy mi grało, że to tylko moje wyobrażenie. Ogier wskoczył na mnie i przeturlał nas na drugą stronę pokoiku. Uśmiechnęłam się w duszy jak i nie tylko. No Witaj. Przywitałam się ponownie i czułam, że to będzie dobry dzień. Wręcz wspaniały. Usmiechnęłam się szeroko tajemniczo i...a zresztą trudno wyjaśnić.

Ogier przybliżył swoje ciało do ciała Maciejki i szepnął jej do ucha.Jak tam Olivka?
Uśmiechnął się tajemniczo i pocałował klacz lekko w policzek,a dokładnie to w prawy.
Spojrzał na nią po czym szybkim ruchem takim jak wskoczył,zszedł
i w momencie znalazł się obok książki zachowując się tak jakby to przed chwilą w ogóle się nie zdarzyło.

Wysłuchałam pytania Wintusia. Z chęcią odpowiedziałam na nie. U Olivki wyśmienicie. Uśmiechnęłam się ponownie. Bo niby czemu mam się nie uśmiechać. Zastanawiałm się jak u Wintera po tym wszystkim, ake postanowiłam nie pytać. To mogło źle wpłynąć. Ale po prostu obserwowałam ogiera i zarumieniłam się jak mnie pocałował w policzek.

Lekko się uśmiechnął czytając książkę.Czekał tylko na odpowiednią chwilkę.
Z resztą jak zwykle.Miał chyba coś na myśli.
Ale co?Wysunął wzrok poza książkę in po chwili zaczął cicho mówić.
Może kiedyś zrobimy spotkanie rodzinne?Zapytał z zaciekawieniem i znów
włożył wzrok w książkę.

Pomyślałam przez chwilkę, ale pomysł Wintera mi się spodobał i chętnie się na niego zgodziłam. Bo czemu by nie? Jasne. Nie ma sprawy. To dobry pomysł. Rzekłam i uśmiechnęłam się do Wintera. Ciekawa ta książka? Zapytałam, bo jak by nie wiedziałam co innego mam powiedzieć lub zapytać. Uśmiechnęłam się delikatnie i rozejrzałam po pokoju.

Uśmiechnął się szeroko gdy usłyszał ,że Maciejka się zgadza.
To gdzie i kiedy.Może na niczyich na jakichś bezpiecznych łąkach bo na moich terenach raczej za zimno.Wyjaśnił i znów wtopił wzrok w książkę.
Udając ,że jest nią zafascynowany odpowiedział.No tak,tak.Uśmiechnął się tajemniczo.

No wiesz. Mam wolne na razie więc dzień i godzina mi obojętna. A tobie jaki dzień pasuje? Odpowiedziałam po czym zapytałam. Ale pomyślałam jeszcze nad jedną sprawą. Bardzo istotną, ale nie pytałam o to, bo mogło to być nieco dziwne i nie na miejscu. Siedziałam tylko na miejscu. Spojrzałam na ogiera. A o czym jest ta książka? Zapytałam z dziwnym uśmieszkiem.

No wiem ja to bym mógł jutro może na polanie słoni?Zapytał.Wieczorem?Zadał drugie pytanie.
A ty się raczej tą książką nie zainteresujesz.Uśmiechnął się i znów udawał wczytanego w nią chodź tak bardzo ona to nie wciągała.Dla niego to była nudna.Uśmiechnął się jedynie podejrzanie

Jasne. Mi pasuje. Powiedziałam. Miałam zadać inne pytanie, ale wydawało mi się głupie. Zawstydzona zapytałam Wintera. A kto dokładnie ma przyjść? Rozejrzałam się jak by nigdy nic. Dla niego było to oczywiste, ale dla mnie może nie zbyt. Czułam coś dziwnego i niezbyt fajnego. Nie znałam tego uczucia, le na pewno nie chciałam tak mieć nigdy więcej.

To dobrzePowiedział i po chwili oblizał swój pysk.Uśmiechnął się do Maciejki i po chwili odpowiedział cichym zachrypniętym lecz miłym dla ucha głosem.Cała rodzina.Muszę wszystkich poznaćOdparł po czym znów się uśmiechnął

Patrzyłam na ogiera bardzo dziwnym wzrokiem. Przeraził mnie jeden fakt, którego nikomu nie zamierzałam zdradzić. Dobrze. Odpowiedziałam. Może nieco mi ulżyło. Spojrzałam zalotnie na ogiera po czym zamknęłam oczy i wyobraziłam sobie wszystko. Od naszego pierwszego spotkania, aż do dziś. Znaliśmy się prawie pięć miesięcy.

owszem znali się pięć miesięcy ale tak na prawdę w ogóle nie znali siebie nawzajem.
Winter pokręcił głową i po chwili odłożył książke i spojrzał na wzrok klaczy.Podszedł do niej bliżej i po chwili pocałował ją w policzek.To był delikatny jak aksamit pocałunek.
Tak delikatny,że możliwe ,że klacz nie poczuła go tylko lekkie muśnięcie.

Mimo to, że pocałunek Wintera był delikatny poczułam go. Zarumieniłam się, ale siedziałam tylko cicho. Zobaczyłam fotel na którym usiadłam. Oparłam się głową o krawędź fotela i zamknęłam oczy. Zasnęłam. W nocy było mi trochę zimno. Śnił mi się dziwny sen. Nie chciałam go nikomu opowiadać, bo...a zresztą miałam swoje powody. Obudziłam się i pierwsze co zobaczyłam to Winter.

Maciejka zasnęła.Było to dziwne.Całą noc przespała ale strasznie się wierciła i coś krzyczała.
Winter nie spał całą noc.Patrzył na Maciejkę ,która leżała na fotelu.
Kiedy ta otworzyła oczy ten nachylił się nad nią i pocałował ją w lico.
Uśmiechnął się szeroko i powiedział.Witam w tym oto pięknym pałacu.Nie jest ci zimno?Zadał pierwsze pytanie.

Jest. I to nawet bardzo. Powiedziałam, gdyż naprawdę było mi coraz bardziej zimno. Nie byłam przyzwyczajona do temperatury panującej na terenach Stada Lodowatych Serc. Otrząsnęła się z zimna i przytuliłam mocno ogiera. Rozejrzałam się i tak jakby byłam w innym wymiarze. Otrząsnęłam łbem i już było wszystko dobrze. Po staremu. Jak zawsze. Ale zrobiło mi się trochę smutno.

Hmmm...Jęknął i po chwili klacz przytuliła się do niego.Pocałował ją namiętnie i zadał pytanie.
A teraz może cieplej?Uśmiechnął się i tylko oblizał wargi.
Nigdy bym cię nie opuścił nawet gdy by mi się podobała inna.Oznajmił i chrząknął głośno.
miał nadzieję,że klacz się nie obrazi.Był szczęśliwy jak teraz User bo może w końcu odpis zrobić.

Gdy ogier mnei pocałował zarumieniłam się i odwzajemniam pocałunek. Tak dużo cieplej. W sercu zrobiło mi się ciepło. Uśmiechnęłam się delikatnie i tajemniczo na odpowiedź ogiera. Było mi jednak smutno i sama nie wiedziałam czemuż tak jest. Przytuliłam mocno ogiera i spojrzałam w drugą stronę jak by nigdy nic. Czekałam nie wiadomo na co. Zresztą jak zawsze.

Winter uśmiechnął się do klaczy i znów ją przytulił.Miał wrażenie jakby jej nie widział przez miesiąc.
Serce w środku zgniatało mu się jak szalone i nie chciał przestać myśleć o Maciejce.
Pociągnął ją lekko za grzywkę i Oblizał ponownie wargi.
Spojrzał na wgapiającą się w drugi koniec maciejkę i po chwili podstawił jej nogę.Jeśli się przewróciła szybko ją złapał i po chwili położył na ziemi stanął nad nią i znów ją pocałował.

Gdy Wint podstawił mi nogę potknęłam się i prawie przewróciłam, bo Winter mnei złapał. Ucieszyłam się, że mnie złapał, ale byłam nieco zakłopotanaa, bo nie wiedziałam, czemu Wint mi podstawił nogę. Ogier położył mnie na podłogę, a ja mu się poddałam. Odwzajemniłam pocałunek i był on bardzo namiętny. Uśmiechałam się przy tym. Nie mogę bez niego żyć. Pomyślałam sobie.

Uśmiechnął się.Pocałunek był długi i przyjemny ale musiał się skończyć.Ogier gwałtownie odsunął łeb od jej chrap.Odszedł pare kroków i ziewnął udając ,że się nudzi.
Usiadł znów na podłogę dalej udając,żę interesuje go ta książka.
Zaczął znów ją czytać chodź kompletnie jej nie rozumiał.

Odwzajemniam uśmiech ogiera. Patrzyłam mu głęboko w oczy. Widziałam, że Winter udawał. Znałam ogierów. Lubili udawać niedostępnych. Podeszłam do ogiera. Zabrałam mu książkę i położyła dalej. Po co ci ta książka? Zapytałam i uśmiechnęłam się figlarnie. Spojrzałam na niego czule i przesunęła się bliżej. Pocałowałam ogiera w policzek nieśmiało.