Bishero ~ Krwawy Łowca

Imię: Bishero da Blood Hunter, ale nazywają go w skrócie: Bishero.
Stado: Stado Krwawej Zemsty
Płeć: Ogier
Wiek: 11 lat
Wygląd:
Bishero jest karym mustangiem o gęstej, poplątanej, białej grzywie z krwistoczerwonym pasemkiem. Ogon taki sam jak grzywa, również z czerwonym pasemkiem. Ma głębokie, złote oczy, z których mimo wszystko nie da się nic wyczytać. Czasem tańczą w nich nieprzewidywalne, niezrozumiałe, dzikie iskierki. Na przednich kończynach ma białe skarpetki, zaś tylne są całe białe. Jego aksamitna sierść widziana w blasku księżyca mieni się krwistym blaskiem, zaś widziana w promieniach słońca - srebrnym. Ma szpiczasto zakończone uszy, przy czym prawe jest białe, z uszczerbkiem po zewnętrznej stronie. Jest mocno umięśniony i dobrze zbudowany, szybko biega i ma w sobie dużo siły, gorzej ze zwinnością. Nie potrafi stać w miejscu, zawsze się porusza - choćby macha ogonem albo przebiera kopytami.
Charakter:
Bishero da Blood Hunter - jego imię mówi wszystko. Mroczny, potężny i nieznoszący sprzeciwu. Ma swoje zdanie w każdej kwestii, jest sarkastyczny i tajemniczy. Rzadko kiedy się odzywa, a jeśli już, to jest wyjątkowo wredny i wścibski. Gdy się do kogoś przyczepi - jest nie do zniesienia. Nieco ciekawy świata, ponury, zamknięty w sobie. Nikomu nie powierza tajemnic, a swoje sprawy zawsze załatwia w pojedynkę. Potrafi walczyć o swoje, umie zjednać sobie sprzymierzeńców. W ważniejszych sprawach potrafi posunąć się nawet do agresji.
Nie ma zbytniego poczucia humoru, pesymista i czarnowidz. Jest ryzykantem, stojącym na krawędzi urwiska - pomiędzy życiem a śmiercią. Wiecznie kombinuje tak, aby jego zdanie było na wierzchu. Zawsze musi mieć ostatnie słowo, nigdy nie odpuszcza. Nie dba o swoje życie. Wysoko stawia sobie poprzeczki. Nikt jeszcze nie słyszał jego śmiechu, w ogóle, rżenie Bishero przypomina raczej opętańczy krzyk.
Historia:
Nigdy nie poznał swojej rodziny. Odkąd pamięta - żył sam, na odludnym pustkowiu. Nigdy nie potrafił być szczęśliwym. Raz jeden zakochał się, jeszcze jako samotnik. Był wtedy przyjaznym, ciekawym świata i towarzyskim koniem. Tamta klacz była odzwierciedleniem jego duszy i odbiciem lustrzanym jego charakteru. Niestety, odrzuciła go. Zostawiła na pastwę losu z porzuconymi nadziejami i złamanym sercem. Gdy podrósł, znalazł Stado Krwawej Zemsty, do którego wpasował się idealnie. Jego charakter i podejście do świata zmieniły się wraz z porażką miłosną. Teraz jest mroczny, ponurym pesymistą. Dużo osób mówi mu, że żyje przeszłością.
To nie jest prawda. On po prostu nie może zapomnieć tego, co zdarzyło się kiedyś. Na teraźniejszość i przyszłość nie potrafi patrzeć optymistycznie, a przeszłość obija mu się echem w tym ponurym, karym łbie.