Aven
Nowicjusz
 | | Temat: Aven - Karta Postaci Pią Wrz 16, 2016 4:47 pm | |
|
Imię:
Aven
Stado:
SMS
Płeć:
Młoda klaczka.
Wiek:
Trzy lata i dwa miesiące.
Wygląd:
Aven to niewielka, kara klacz. Jak na swój wiek może odrobinkę za niska i drobna, ale taki już urok życia w ciągłym stresie i uganiania się z drapieżnikami. Całe jej zgrabne ciało pokryte jest miękką, błyszczącą, czarną sierścią. Włosie na ogonie jest dość krótkie, jak na dzikiego konia, co wynika z jej historii. Niektóre włosie jest splecione w małe warkoczyki, co dodaje, jej zdaniem, odrobiny uroku jej zgrabnemu zadowi. Silne nogi o mocnych kopytach ozdobione są podkowami oraz szczotkami pęcinowymi, które jak całe jak całe jej ciało są czarne. No, prawie całe ciało. Silne łopatki budują kłąb, który wieńczy silna, o silnym, łabędzim profilu, szyja, po której "spływa" bardzo krótka, gęsta grzywa. Szyję wieńczy szczupły łeb ozdobiony dużymi, czarnymi oczami klaczy. Na samym czole Aven znajduje się niewielka, biała plama, którą tak naprawdę ciężko dostrzec z daleka. Pomyśleć, że przez tę plamkę miała trochę problemów. Klacz porusza się ładnym, lekkim rytmem, chociaż jej galop jest dość ciężki. Uroki bycia trenowanym pod jeźdźca.
Charakter:
Kara klacz, to spokojne, optymistycznie nastawione do życia stworzenie. Bywa lekkomyślna, odrobinę infantylna, ale potrafi też przemienić się w przynudzającego filozofa. Jest to stworzenie neutralne. Potrafi zrozumieć obie strony barykady, aczkolwiek nie przepada za sprawianiem cierpienia, w myśl zasady "nie rób bliźniemu tego, co Tobie nie miłe". Potrafi pochylić się nad potrzebującymi i wesprzeć rannych, ale w razie potrzeby potrafi okazać swoją bezwzględną stronę. Jak trzeba, to i w pysk przyłoży. Walki się nie boi, aczkolwiek wolałaby jej po prostu uniknąć. Uważa, że da się załatwić większość konfliktów w sposób polubowny. Wierzy również, że należy postępować według rozsądku w większości przypadków. Z tego też powodu nie cierpi wszelkich marzycieli, którzy bujają w chmurach, wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia i inne takie bzdurstwa. Nasza klacz woli twardo stąpać po ziemi i myśleć przytomnie, aczkolwiek nie można nie powiedzieć, że bywa idealistką. Postępuje według ustalonych zasad, aczkolwiek i je zdarza jej się zmienić. Stara się być stworzeniem elastycznym, bo w końcu "tylko świnia zdania nie zmienia". Bywa uparta i gotowa jest obronić zarówno swoich wierzeń, idei jak i bliskich. Małe, ale zaczepne. Zdecydowanie woli czyny od słów, co widać po tym jak ciężko jest jej nie raz wymówić pewne słowa. Bywa stworzeniem bojaźliwym, aczkolwiek walczy ze sobą. Podsumowując. Jest to młody, energiczny koń, który broni swoich przekonań, starając się zachować sprawiedliwie wobec świata. Nie boi się skoczyć za swoimi w ogień, aczkolwiek woli trzymać i siebie i bliskich z dala od niego.
Historia:
Dzieciństwo, to piękny okres beztroskich zabaw, brykania i spokoju. Dla Aven los nie był na tyle litościwy. Wszystko zaczęło się w nadwornej stadninie, która dostarczała najlepszych wierzchowców w kraju pod święte zady rodziny królewskiej. Władcy wymagali najlepszych i najładniejszych koni, a że królowa ukochała czarne fryzy, to oczywistym było, że w stadninie znaleźć można było tylko takie sztuki. Aven narodziła się w jej ukochaną porę roku, w zimę. Niestety, nie nacieszyła się zbyt długo obecnością własnej mamy. Obecność małej, białej plamki na czole sprawiła, że klacz stała się w oczach właścicieli bezużyteczna. Młoda klaczka wylądowała, więc na targu, gdzie prędko została sprzedana wysokiemu, brunetowi, który stał się jej przyjacielem na wiele długich lat. Jej własny człowiek, Shiron, którego wspomina z łzami w oczach przygarnął ją, wydając na nią trochę błyszczących, owalnych rzeczy, które nazywał w dziwny sposób. Co prawda na początku nie było najprzyjemniej, bo uczył ją naprawdę wielu rzeczy, ale zawsze pilnował, aby była czysta i nakarmiona. Czesał jej sierść, przycinał grzywę i związywał ogon, a także dbał o stan jej kopyt. Z upływem lat stali się cudownymi partnerami, którzy rozumieli się idealnie bez słów. Aven była zadowolona ze swojego życia. Jej jeździec dbał o nią, a ona zawsze była u jego boku, by wieźć go przez świat ku kolejnym przygodom. Niestety wszystko skończyło się po paru latach. Jej właściciel był najemnikiem. Zazwyczaj zabierał się za robotę, której nikt nie chciał się podjąć, co często się kończyło długim lizaniem ran i odpoczywaniem w miejscowej karczmie. Jeden dzień jednak zapadł w klaczy mocno w pamięć. Kolejne zadanie, wydawałoby się, że takie samo jak każde. Jej brunet zagłębił się w głęboką jamę. Klacz dość długo warowała w okolicy wyjścia, aż po paru dniach wyczłapał się ze środka wymęczony mężczyzna. Ciężko ranny i ledwo zipiący Shiron wdrapał się na jej grzbiet i nakierował ją ku najbliższemu miastu. Mimo, że Aven wkładała całe serce w ten szaleńczy galop, nie zdołała dotrzeć na miejsce. Shiron w połowie drogi spadł z niej, a jedyne co jej zostało to podejście do niego i poruszenie go łbem. Jej człowiek odszedł tego samego dnia zdejmując jej siodło i ogłowie z klaczy. W wieku 3 miesięcy została sama, a jej ukochany, mały, dwunóg odszedł z tego świata nie doczekawszy się żony i dziecka. Kolejne dni były dla klaczy dość puste, bo i czym miała wypełnić pustkę po swoim martwym przyjacielu. Pozostała jej jedynie nadzieja, że w nowo odkrytym świecie i stadzie zostanie przyjęta z otwartymi ramionami.
| |
|
Indeks 
Rejestracja 
Zaloguj