Choinka 2

Wysoka 2 metry, jeszcze nie ubrana choinka. Niedaleko znajduje się stołek, na który mogą wejść niższe konie, żeby ściągnąć do jej szczytu.

Znowu zastała dziwna sytuacja, podczas której uczeń, Voleur, prowadził nauczycielkę, Kion. No ale jeśli to była jedyna możliwość, żeby coś zwiedzić, ogier bez narzekania szedł w nieznane.

Trafili na równinę. Zimna trawa łaskatała kare pęciny Volka, który czym prędzej się rozejrzał po wielkiej łące. Gdzieś tam w oddali były porozstawiane trzy drzewka, przy jednym z nich majstrowały coś jakieś źrebaki.
Iźziemy? zapytał przez zaciśnięte zęby, podekscytowany nowym odkryciem. Uśmiechnął się, na myśl bawienia się, w imitowanie młodych, którzy, z tego co udało mu się z odległości zobaczyć, chyba mieli podobne przedmioty do tych, co oni znaleźli.
Voleur podszedł żwawym krokiem do środkowej choinki i powiesił na niej bombkę, tak jak to źrebaki zrobiły. Nareszcie! Trzymanie jej przez długo w pysku nie było wygodne, więc ucieszył się, że wreszcie mógł się jej pozbyć.
Myślisz że te drzewa są tu specjalnie po to? zapytał, patrząc na Kion, bo oczywiście nie mogło się obyć bez pytań.

Taka już kolej rzeczy. Uczeń się uczy (ja prowadziłam ogiera) a później czas na praktyki (uczeń pod moim nadzorem prowadzi mnie). Normalne. Kiedyś też tak będzie. Jakiś młodzik zagada do Voleura, poprosi o wspólne zwiedzanie. Najpierw mój towarzysz pokaże to i owo a następnie wodze przejmie młodzik. 
-No jaha.-powiedziałam młodzieżowo, bo chcę być cool. Ja nie chcę być cool, ja już jestem cool.
Machnęłam ogonem i rzuciłam spojrzenie źrebakom, pochłoniętym ozdabianiem choiny. 
Ogier zwiesił bombkę z łatwością. 
Ja ze swoją czubną gwiazdą miałam więcej problemów. Myślałam, żeby rzucić ozdobą, ale zdałam sobie sprawę, że szanse na trafienie są marne. Stanęłam dęba, wyciągnęłam się do góry. Brakowało kilku centymetrów. Westchnęłam. Dalej dębując przysiadłam na zadzie i wybiłam się z tylnych nóg w górę. Gwałtownym ruchem łba umocowałam gwiaździochę na czubku i spadłam na ziemię, na cztery nogi. 
-Wiesz, może nie są, ale fajnie będzie wyglądać jeśli jakiś koń na środku polany natknie się na jakieś dziwne spotkanie ozdobionych świerków. Wyobraź sobie dezorientacje i tysiące teorii spiskowych kłębiące się pod czachą niezaznajomionego z sytuacją osobnika.-powiedziałam i zaśmiałam się na myśl, że taka sytuacja naprawdę może się zdarzyć. 
Popatrzyłam na drzewko a następnie na ogiera i czekałam chwileczkę. 
-Oddajesz czerwony ogon drzewku czy żal ci ozdoby?-zapytałam przyjacielsko. 
Gdyby zatrzymał ją dla siebie nie stanowiłoby to dla mnie problemu, jednak gdyby zawiesił łańcuch na roślinie nie wyglądałaby ona aż tak ubogo.

Voleur szukał jak zawsze jakiegoś ciekawego miejsca, takie więc znalazł. Może i równina sama w sobie nie była jakaś wyjątkowa, czy bardzo interesująca, jadnak nie ubrane jeszcze drzewka, dawały możliwość wykazania się sztuką i twórczością.

Spojrzał na Kion i uśmiechnął się, słysząc jej pozwolenie, jakby to było oczywiste, że mają do choinki podejść. Poszli, Voleur zawiesił bombkę, Kion spróbowała założyć na czubek choinki jakąś gwiazdę, ale jej się nie udało.
Skąd to masz? zapytał i do niej podszedł, dotknął ją w łopatkę, chcąc zwrócić jej uwagę. Był przecież wyższy, mógł tam z większą łatwością sięgnąć. Klacz jednak, zanim zdążyła na niego w ogóle zwrócić uwagę, podskoczyła. W tej chwili Voleur zauważył stołek. Spojrzał w jego stronę, stawiając uszy, ale jak się odwrócił, gwiazda już stała.
Brawo. uśmiechnął się. Źrebaki nie miały gwiazdy, ich choinka była ładniejsza. Ha! Wygramy. stwierdził.
Zachichrał, słysząc pomysł Kion. W sumie ciekawie by było. Chcę to zobaczyć. zdecydował.

Ups, zapomniałem. zaśmiał się ponownie, kiedy Kion wspomniała o ozdobie, którą razem znaleźli. Sięgnął do swoich pleców i zdjął z nich długi ogon. Powiesił go na choince, nie za bardzo wiedząc co z nim zrobić. Jak go chcemy ułożyć? zapytał Kion i oddalił się od choinki, chcąc dać dostęp klaczy. Niech ona się tym zajmie, na pewno ma lepsze poczucie elegancji.

Wyczułam nutkę rywalizacji. Tamte dwa źrebaki nie mogą być lepsze niż my. 
-A wiesz, szukałam ozdoby nad morzem i znalazłam to w jednej z jaskiń.-zaczęłam porywającą opowieść o moich przygodach związanych ze znalezieniem tajemniczego artefaktu.-Szukałam ozdoby do siedziby, ale jakoś gwiazda nigdzie nie pasowała.-skrzywiłam się na tę myśl, nie mam nic co upiększyłoby mój pokój, czekają mnie dalsze poszukiwania. 
Cudem udało mi się zamocować gwiazdę na czubku i dopiero później zobaczyłam,że obok jest stołek. Nah. Trochę ćwiczeń mi nie zaszkodzi. 
-Uhh.-westchnęłam po skoku.-Dziękuję za uwagę.-zaśmiałam się lekko przy tym kłaniając.

Przypomniałam ogierowi o czerwonym ogonie i zachichotałam kiedy ten doznał olśnienia. 
-Jak go chcemy ułożyć...?-zastanowiłam się na głos.-Jest długi.-powiedziałam, cały czas w głowie przetwarzając różne propozycje ułożenia łańcucha.-Może ułóżmy z niego taki wzorek w kształcie liter ,,U". Takie ,,U" obok ,,U" i obok kolejnego ,,U" i całe drzewo obtoczone w czerwonym ,,U".-zaproponowałam mając nadzieję, że moja wypowiedź była do zrozumienia. 
On mnie miźnią po łopatce. Brawo, refleks cudowny. Kocha mnie.
Jeśli ogier zgodził się na takie ułożenie to pomogłam mu zawiesić łańcuch.

//bosh, co on sobie z tego zrobi? -.-
//zapomniałam napisać Retą, żebyśmy wykasowali z posiadanych ozdoby


Voleur spojrzał na Kion, słuchając historii życia bardzo ładnej ozdoby. Nie miał jej za złe, że chodziła bez niego, bo prawdopodobnie jak znalazła gwiazdę, nawet nie wiedziała o Voleurowym istnieniu. Kiwnął głową ze zrozumieniem, patrząc, jak klacz przymierzała się do założenia gwiazdy na czubek świerku.
Eee, twoja stajnia ładnie wygląda jak wygląda. uśmiechnął się, rozumiejąc że siedzibą Kion była jaskinia ze wśrodku jej boksem.
Kiedy tylko udało jej się ozdobić choinkę, bez pomocy wyżeszgo od niej Voleura, ogier zdecydował zrobić jej komplement, na który ona się zaśmiała i ukłoniła. Kary również się cicho zaśmiał, zastanawiając się, czego choince brakowało.

Czerwony ogon. przypomniał sobie, dzięki Kion. Powiesił go na chwilę na drzewku, aby mogli się przyjrzeć jak wygląda i jakiej jest długości. Klacz zaproponowała, żeby otoczyć drzewo w dziwny sposób. Przetrawienie tej informacji, zajęło Voleurowi parę sekund, podczas których spoglądał na niebo dziwnie się krzywiąc.
Aaa, rozumiem. ucieszył się po chwili, złapał ozdobę w pewnym punkcie i umieścił ją na wyższej gałęzi, tworząc pierwsze "U". Później, trochę dalej, ustawił następny kawałek ozdoby w wyższym miejscu, tworząc drugie "U". Po chwili cała choinka była elegancko ozdobiona.
Voleur oddalił się o parę kroków, żeby przyjrzeć się dekoracjom z daleka. Dzieło. uśmiechnął się dumny z siebie.

W tej chwili podszedł do choinki jakiś jasnosiwy koń, przebrany na czerwono i biało z worem prezentów. Voleur czym prędzej wydłużył szyję, żeby się im przyjrzeć, ale niewiele było widać, do kiedy ogier (wałach? nie pamiętam i nie chce mi się sprawdzać) nie zaczął wykładać niektórych z nich.
A dziękuję bardzo. uśmiechnął się na jego słowa, ale nie dostał żadnej odpowiedzi.
Przynosiciel prezentów oddalił się, i poszedł do drugiej choinki. Voleur nie miał żadnego zamiaru czakać i czym prędzej zaczął otwierać swoje paczki.
Karmina czym prędzej schował, a eliksirowi chwilę się przyglądał. Co to jest? zastanowił się, wąchając jego dziwnie pachnącą zawartość. Zamknął go jednak czym prędzej i przeczytał mały bilecik załączony do fiolki w kształcie buteleczki. Wypij, kiedy będziesz potrzebować jednego z nas. Nie za bardzo zrozumiał przekaz. O co chodzi? zapytał Kion, patrząc też na jej prezenty. Zdecydował jednak nie wyrzucać fioletowego płynu i schował go do swoich rzeczy.

//Ale moje pierwsze dwie wypowiedzi o gwieździe są powtórzeniem. (TvT)

Popatrzyłam na ogiera i uśmiechnęłam się szeroko. Podobało mu się u mnie. 
-Ooo, dziękuję.-powiedziałam przekręcając nieco łeb. Chyba zakochałam się w nim drugi raz.-W razie kłopotów czy zwyczajnie chciałbyś mnie odwiedzić to zapraszam.-nie wiem czy zdanie było dobrze ułożone, ale nie obchodziło mnie to, bo rozpływałam się w miłości. 

Tak, kiedy ogier ozdobił choinkę po mojemu zakochałam się jeszcze mocniej i roztopiłam się jeszcze bardziej niż wcześniej. Uroczy karus. 
Odsunęliśmy się od drzewka i podziwialiśmy to cudowne coś, co właśnie zrobiliśmy. 

Położyłam uszy kiedy jakiś staruch zaczął nam coś majstrować przy choinie. Spięłam się gotowa do ataku. Ja tu mam randkę, a on tak bez ostrzeżenia. Oburzające!
 Słowo "prezenty" mnie jednak spacyfikowało dość szybko. Teraz strzygłam uszami zaciekawiona co dostaniemy. 
-UuUU. Dziękuję.-powiedziałam podekscytowana i zaczęłam przebierać nóżkami. 
Otworzyłam paczuszkę i uśmiechnęłam się szeroko kiedy zobaczyłam czerwoną derkę, na brzegach obszytą miękkim, białym futerkiem. Oj, ale ona cudowna. Zatopiłam w niej pysk. Już widzę siebie leżącą na sianku, okrytą derką i jedzącą cieplutkie jabłka. 
Spojrzałam na ogiera. Jego prezent nie był tak oczywisty, jak mój. Przeczytałam notkę.
-Może jak to wylejesz na ziemię to w tym miejscu pojawi się jakiś koń podobny to tego siwego?-powiedziałam. Uznałam, że wypicie eliksiru jest nierozważne. Jeśli by się wzięło łyka to siwy koń pojawiłby się w żołądku pijącego i go zabił, a chyba nie o to chodziło. Tak, to jest jeden z tych momentów kiedy nie wiem do czego coś jest. Machnęłam ogonem i jeszcze raz spojrzałam na drzewo. Niby aż tak wiele nie zrobiliśmy, są niedociągnięcia, ale jak to się źrebakom bezsensownie wmawia: chodzi o to aby się dobrze bawić, liczy się to, że próbowałeś itp. Kłamstwa, nikt nie patrzy na to czy ci zależy i czy dużo pracowałeś, dla innych liczy się efekt. 

//Zastanawiam się jak koński Mikołaj spakował statystyki do pudełek.
//Ej, to działa tak, że np. założę derkę po raz pierwszy i na 5 postów będę miała +1 stat, ale mogę ją założyć drugi raz i ona wtedy nie będzie mi dawała bonusów, tylko będzie zwyczajną ciepłą i ładną derką?

Voleur odwzajemnił uśmiech Kion, po czym skinął głową na jej słowa. Dziękuję, czuję się zaproszony. Bardzo się cieszę, że masz stajnię w tak ładnym miejscu. powiedział. Czyli jak kiedyś będę chciał wybrać się na szczyt wulkanów, będę mógł zostać u niej na noc. Opłaca mi się to! pomyślał, szczęśliwy, że natrafił na tak miłą i uprzejmą klacz.

Kiedy nieznajomy podszedł do choinki, Kion wyraźnie zesztywniała. Może go zna. Voleur zaczął sobie od razu wymyślać całą historię, ale szybko przestał, bo mina klaczy wróciła do normalności, a do tego zapachniało jakoś prezentami i szyja Voleura wydłużyła się o jakoś dwa metry i pół w stronę wora.
Po chwili pod choinką było parę paczek, więc kary zaczął je otwierać. Pieniądze schował, a drugi prezent, podejrzany fioletowy eliksir, został dokładnie obejrzany i zbadany. Voleur odczepił od niego na chwilę wzrok i spojrzał na Kion, miło było ją widzieć taką szczęśliwą, z pyskiem zatopionym w nowej derce. Miałem kiedyś podobną. pomyślał. Ale nie miała tego białego. chciał to powiedzieć, ale się opamiętał i zdecydował nie wmawiać klaczy że jej prezent był oczywisty, bo na wyspie na której nie było ludzi, wcale taki nie był.

Teoria Kion co do dziwnego płynu była trochę podejrzana, czy to możliwe, że klacz tym razem nie wie o co chodziło? Nieee, nie możliwe. zwątpił. Mh. W każdym razie nie użyję go teraz. zdecydował i go schował.

Co robimy? zapytał Kion. Idziemy gdzieś? rozejrzał się. Źrebaki jeszcze kończyły otwierać prezenty, co nie oznaczało, że oni też musieli tu tkwić, na tej wielkiej, bezgranicznej polanie, na której, oprócz śniegu i trawy, były tylko trzy drzewka, z czego jedno takie smutne i samotne.

//też się zastanawiam XD
//możesz ją założyć ile razy chcesz, tylko pamiętaj, że bonus da Ci raz i tyle.
// zwijamy się? Gdzie idziemy?

Przyjął moje zaproszenie z podobnym do mojego entuzjazmem. Zdobyłam u niego punkt? Już bliżej mu do zakochania się we mnie? Na pewno! 

Szybko moją chwałę przyćmiło pojawienie się dziada z worem niby spoko, bo przyniósł prezenty, ale z drugiej strony mógł poczekać jeszcze pięć minut.
Dobrze, że ogier nie skomentował i nie zabił mojej radości. Oberwałoby mu się za to. Jeśli klacz się z czegoś cieszy, nawet z drobnostki, to nie wolno jej mówić, że cieszenie się z czegoś tak małego jest bezsensu. NIE WOLNO! Zakaz!

Skinęłam głową na dobry pomysł aby nie używać płynu teraz. 
-Jak coś to zawsze możesz pójść do czarodzieja, on się powinien znać na takich rzeczach.-dodałam jako rekompensatę za to, że ja nie wiem. Bo nie wiem, po co eliksir jest, ale wiem gdzie się tego dowiedzieć, a to prawie tak samo jakbym wiedziała do czego fioletowy służy.

Zastanowiłam się.
-Byłeś nad morzem? Moglibyśmy się tam przejść, raczej nie popływamy, bo woda lodowata, ale ładne widoki mogą być.-rzuciłam pomysł. 
Zazwyczaj tak dużo nie chodziłam, a moje dni polegały na odpoczywaniu, podrywach, byciu porywaną. Teraz kiedy muszę cały czas szukać zajęcia karemu czuję, że brak mi weny gdzie by go tu zabrać. Może zwyczajnie wiem, że nadejdzie dzień kiedy zwiedzimy wszystko, ale nasze umysły będą chciały coraz więcej.
-Co ty na to?-zapytałam wykazując zainteresowanie opinią ogiera. 
Jeśli przytaknął to ruszyłam kłusem i zaczęłam prowadzić go tam gdzie chciałam. 
Jeśli on miał inne plany to ja ruszyłam za nim. Obojętnie gdzie pójdziemy, grunt, że razem.

Z/T

//Kontynuujemy tą fabułkę czy robimy przerwkę i skupiamy się na innych, a do tej kiedyś wrócimy?