Ksawier - krwawy mściciel

Imię:Ksawier

Stado:Stado Krwawej Zemsty

Płeć:Ogier

Wiek:3 lata.

Wygląd: Ktoś, kto widzi go po raz pierwszy, z pewnością zaliczył by go do koni zimnokrwistych. Odznacza się bardzo ciężką i muskularną sylwetką. Mierzy w kłębie 197 cm. Na nie wygiętej szyi osadzony jest proporcjonalny łeb, o garbonosym profilu. Uszy, niczym nadajniki radiowe, wiercą się na wszystkie strony i wychwytują nawet najlżejsze dźwięki. Są charakterystycznie skierowane bardziej do wewnątrz. Oczy duże, czarne jak węgle. Lewy bok pyska przecina dość brzydka blizna, ciągnąca się od skroni, aż do chrap. Ksawier jeszcze nikomu nie zdradził jej pochodzenia. Sierść ogiera jest gładka i aksamitna, całkowicie kara z białą łysiną. Podobnie długa grzywa i ogon, rozwiewające się na wietrze i nieposkromione. Podsumowując, Ksawier jest naprawdę śliczny. Ale może to być bardzo mylące. Chociaż jest piękny, w jego wyglądzie jest też coś mrocznego, coś, co może budzić niepokój...

Charakter:Przystojny, dżentelmen, przez co nikt nie pomyślał by, że naprawdę jest zupełnie inny. Pod maską uroczego dżentelmena, kryje się prawdziwe piekło, władcz i zaborczy, pamiętliwy i uparty. Wrogom nie daruje, ma ich zazwyczaj sporo, wystarczy że ktoś podpadnie.. Dla przyjaciół, zawsze wierny i życzliwy, choć szczery do bólu. Łatwo nawiązać mu z kimś kontakt, zawsze wie co mówić, jest wygadany. Ma świadomość, że jest księciem Czarnej Krwi- przez to jest nader pewny siebie, co czasami zbywa go na manowce. Ma wysokie mniemanie o sobie, często zdarza mu się traktować innych z góry, lecz kiedy ktoś mu to wypomni, to po prostu jest oburzony... Wulkan energii, niecierpliwy i stanowczy. Nie szuka wygód, jest ciekawski i gdy tylko usłyszy jakieś wyzwanie, nie odmawia. W głowie ma wiele marzeń, przygód.. I przede wszystkim, rośnie.

Historia:  Aby dobrze zrozumieć dlaczego Ksawier opuściła swoje dawne stado i przybyła na Karsin, trzeba powiedzieć coś wcześniej o jej byłym miejscu zamieszkania i jego mieszkańcach.
Ksawier dorastał w Skrzydlatej Dolinie, w stadzie Uskrzydlonych. Skąd wzięła się nazwa doliny i stada? Wiąże się to dosyć mocno z legendami o powstaniu owego miejsca.
Otóż, kiedyś na świecie nie było żadnego zwierzęcia. Ziemia była pusta i nieprzyjazna. W pewnym momencie pojawiły się trzy ptaki: Wielki Orzeł, Wielka Sójka i Wielki Kruk. Ptaki same nie mogły przetrwać w tym nieprzyjaznym środowisku, zawiązały więc sojusz. Orzeł, jako największy z trójki, postanowił szukać jedzenia; Sójka, jako najmniejsza i najsłabsza, została znachorką i nauczyła się wykorzystywać rośliny porastające ziemię do tworzenia medykamentów. Natomiast Krukowi przypadła szlachetna rola myślenia o tym, jak to dalej będzie. Sójka i Orzeł doskonale radzili sobie w wykonywaniu swoich zadań, Kruk już nieco gorzej. Każdego dnia wylatywał z gniazda i wracał dopiero na wieczór. Zawsze wylatywał o tej samej porze i zawsze kierował się na południe i znikał za horyzontem. Pod dłuższym czasie, dumne czarne ptaszysko oznajmiło dwójce, że na dalekim południu znajduje się ich nowy dom. Sójka i Orzeł polecieli za Krukiem i tym oto sposobem dwójka znalazła się w Skrzydlatej Dolinie. Łowca i Znachorka zgodnie uznali, że Kruk sam tego miejsca znaleźć nie mógł, tylko jacyś mistyczni bogowie mu w tym pomogli. Okrzyknęli czarnego ptaka kapłanem i od tej pory zawsze przychodzili do niego, aby Kruk mógł zasięgnąć rady u istot wyższych. Lata mijały, a Dolina zaczęła się wypełniać różnorakimi stworzeniami. W tym również końmi.
Gdy koni było wystarczająco dużo, założono stado, które nazwało siebie Uskrzydlonymi. Trzy pierwsze konie uważały się za inkarnacje Trzech Ptaków i nazwały siebie ich imionami- Orzeł, Sójka i Kruk. Od tego czasu każdy w stadzie otrzymywał imiona pierwszych ptaków, ale dla porządku przed każdym Krukiem, Sójką czy Orłem, dodawano jakiś zaimek, na przykład Szybki Orzeł, Cicha Sójka czy KarnyCzarny Kruk. Aby otrzymać swoje ptasie imię, należało przejść pewien rytuał, polegający na wypiciu dużej ilości halucynogennego napoju. Ponoć w narkotycznym śnie, koń miał "zobaczyć" swoje imię. Zaimek był dobierany później. Ksawery urodził się wiele lat po opisywanych w legendzie wydarzeniach. Rytuał wówczas został wycofany. Tak więc, Ksaiwr dorastał wśród kochającej rodziny i stada. Do czasu.
Ksawier miał brata, ruchliwego i wesołego roczniaka. Źrebię, które było silne i wyjątkowo odporne, umarło wijąc się spazmatycznie w błocie. Matka Ksawiera, nie mogła znieść śmierci swojego syna i rzuciła się z klifu. Ojciec, pewnego razu opuścił stado i już nie wrócił. Ksawier stwierdził, że na niego też już pora. Pewnej bezksiężycowej nocy minął patrolujące Dolinę konie i opuścił ją. Długo szwendał się bez celu, poznał masę interesujących koni oraz wiele takich, przed którymi musiał czym prędzej zmykać. Mimo tego nie tracił przy tym pogody ducha i powoli zaczynał zapominać o tragicznym zajściu w Skrzydlatej Dolinie. W końcu dotarł na Karsin.