Cekin - kare dobro

Imię:Cekin
Stado: Magiczne Szepty
Płeć:Ogier
Wiek: 7 lat mu stuknęło
Wygląd: Cekin to typowy, niczym nie wyróżniający się czystej krwi fryzyjczyk. Poza małym szczegółem, w kłębie mierzy ponad 170 cm ! Jak sama rasa wskazuje jest maści karej, bez jakichkolwiek odmian. Głowę ma długą z wyraźnymi rysami pyska o szlachetnym, szczupaczym profilu z z ciemnymi oczami o mądrym wyrazie. Szyja dobrze umięśniona, podkreślająca dostojność ogiera. Grzbiet ma średniej długości w sam raz, niezbyt głęboko osadzony z lekko skośną łopatką. Nogi proste, chude prawie jak u araba na których końcach znajdują się bujne szczotki pęcinowe. Nad wszystkim góruje długa, piękna grzywa w kruczym odcieniu i równie oszałamiający ogon. Porusza się efektownie,  a nawet zadziwiająco lekko. Spokojnie więc mógłby robić karierę w ujeżdżeniu.
Charakter: Karus jest stworzeniem o pozytywnej osobowości. Nie skrzywdziłby nawet muchy, a co dopiero kogoś porwać i zrobić mu krzywdę. Co to to nie ! Często się uśmiecha i nie narzeka na brak dobrego humoru. Przy tym ujawnia się jego towarzyskość, garnie się chętnie do innych koni, zaczynając z nimi rozmowę nawet zupełnie o niczym. Klaczkom nigdy nie odmawia stosownego komplementu zależnie od sytuacji. Z natury jest raczej energiczny, często zmienia miejsce pobytu i nie lubi gnić za długo w jednym miejscu. Co można o nim jeszcze powiedzieć ? Na pewno to, że jest dobrym przyjacielem i jeśli do kogoś poczuje nić sympatii skoczy za nim w ogień. Dla rodziny zrobi wszystko, dosłownie wszystko.. Nie jest również zbyt skory do gniewu, ale jeśli już go poczuje to lepiej się do niego nie zbliżać. Mimo takiego oceanu zalet jakie odziedziczył po rodzicach, ma tendencję do zbytniego rozgrzebywania wspomnień szczególnie tych bolesnych. Poza tym jest zbyt pamiętliwy, jeśli ktoś nadepnie mu na odcisk popamięta go  ojj popamięta na wieki wieków amen. Czasem również zbyt spontanicznie podejmuje decyzje, co bywa opłakane w skutkach. Wyjawia się, więc przed nami obraz dobrego, energicznego ogiera ale czasem zbyt skorego do zadumy nad samym sobą i resztą otoczenia.
Historia: Urodził się na wolności, w krainie daleko stąd zwanej Homeland. Matką jego była Sejsza młoda fryzyjska klacz przygarnięta jako źrebię przez przywódczynię dobrego stada i przez nią wychowana razem ze swoją przybraną siostrą Kibirą. Sejsza była urokliwą i towarzyską klaczą o dobrym usposobieniu, a swoją inteligencją i charakterem podbiła serce Czarnego Księcia. Ogier ów również fryzyjczyk nieco od niej starszy, odznaczał się przyjacielskim charakterem, jasnym umysłem i niezwykłą elokwencją. Oczarował ją tym samym na dobre. Obydwoje stanowili szczęśliwą, poukładaną parę i postanowili powiększyć rodzinę. Fryzka zaszła więc w ciążę. Pewnego letniego dnia w obecności partnera powiła  dwa zdrowe, silne źrebięta : niesfornego Cekina i łagodną Silver. Okres źrebięctwa Cekina był naprawdę idealny. Rodzinka kochała się, szanowała bez ograniczeń. Niczego mu nie brakowało, a ni radosnych zabaw z siostrą, a ni troski i miłości od rodziców którzy kochali rodzeństwo po równo. Czas leciał jednak nieubłaganie szybko, a Cekin i Silver wkrótce dorośli do samodzielnego życia. Karus opuścił rodziców, rozpoczynając tym samym życie na własną rękę. Szybko nawiązał liczne przyjaźnie oraz znajomości, a co za tym szło poznał Milę. Młodziutką, kasztanowatą klacz która wydała mu się być bardzo urocza, a także niezwykle śliczna. Spędzili ze sobą trochę czasu, a jego fascynacja kasztanką rosła z każdym dniem. Wreszcie wyznał jej swoje uczucia i ku uciesze ogiera, ona je odwzajemniła. Wydawało mu się, że ją kocha ponad życie i to miłość, aż po grób. Tak naprawdę była to jedynie młodzieńcze zauroczenie, nad którym górowała namiętność i fascynacja...Minęło trochę czasu, a wszystko co czuł do Mili znacznie osłabło. W tym czasie poznał Szafirę. Starszą od Cek'a łagodną, wrażliwą fryzkę która była medyczką w ich wspólnym stadzie. Zaprzyjaźnili się ze sobą, a fryzka okazała się być świetną powiernicą. Z czasem ich zażyłość przerodziła się w coś znacznie więcej. Sprawę komplikował jednak fakt, że Cekin  korzystając z uroków młodzieńczego życia przed poznaniem Szafki począł z Milą potomka. Stanął więc prze trudnym wyborem : szczęśliwe dzieciństwo swojego źrebaka czy miłość ? Wybrał to pierwsze, bo Szafira nie chciała być tą drugą... Pozostał z Milą, urodził im się syn Cadaveric, śliczny ogierek cremello z niebieskimi oczami.  Szafiry więcej nie widział. Starał się być dobrym partnerem i ojcem, ale udawanie ciągle kochającego ogiera wobec kasztanki była wyjątkowo męczące. Gdy ich syn podrósł Cekin miał już dość tej obłudy. Nie chciał nikogo skrzywdzić, a ni Mili która szczerze żywiła do niego uczucia, a ni Cadaverica, ale to już go przerastało. Powiedział o wszystkim szczerze kasztance, a także oficjalnie się z nią rozstał.  Wszystko się posypało, wściekła Mila odebrała mu możliwość kontaktów z Cad'em i wpajała młodemu szczerą nienawiść do Cekina. Obwiniała go wszystko co złe i niedobre. Cremello będąc pod jej silnym wpływem uznał swojego ojca za łajdaka i nie chciał mieć z nim nic wspólnego. Gdy skończył rok Mila porzuciła swojego syna, brzydząc się, że płynie w nim krew znienawidzonego byłego. Młody gdzieś zaginął i mimo, że Cek go szukał nie mógł go odnaleźć. Cekin odszedł z Homeland i zaczął pić. Zalewał się w trupa, brał używki i balował byleby zapomnieć. Wreszcie po jakimś roku ocknął się pewnego dnia i postanowił wrócić. Odświeżył stare znajomości, tym samym się ogarniając i przestając robić z siebie menela. Poznał Harikę, haflingerkę w tym samym wieku o neutralnym, spokojnym charakterze. Polubili się i w sobie zakochali, tworząc całkiem niezłą rodzinkę. Wkrótce adoptując nawet małe źrebię... Sielanka nie trwała długo, po Harice zaginął ślad i nikt nigdy więcej o niej nie słyszał. Małą klaczkę rozszarpały wilki... Znowu odszedł, tułał się tu i tam, ale nie potrafił zapomnieć o Homeland.  Wznowił poszukiwania Cad'a, ale i Hariki. Powrócił znowu tym samym spotykając Szafirę, stare uczucia odżyły. Znowu byli razem tym samym bez przeszkód, Cekin nawet się jej oświadczył. Mieli wziąć ślub być po prostu szczęśliwi. Nie było to im dane, nastała zaraza i susza. Szafira zachorowała i odeszła na tamten świat, a Cekin w ostatku sił uciekł. Znalazł schronienie na jakiejś wyspie i tam odnalazł nareszcie Cadaverica. Po kilku długich rozmowach, doszli ze sobą do porozumienia. Cadaveric i Cekin zaczęli spędzać ze sobą dużo czasu, rozmawiać, żartować i między nimi mimo wcześniejszego konfliktu zawiązała się prawdziwa więź ojca z synem. Karusa wygnano z wyspy za to, że miał na pieńku z przywódcą złego stada. I tak oto dostał się tutaj...