Imię: Cet amour ~ w dosłownym tłumaczeniu znaczy to "to miłość" lub "to jest miłość", nie muszę więc chyba mówić że Cet amour to typowa romantyczka. Ponieważ jej imię jest dość długie to można na nią mówić: Amour lub Ami.
Stado: zdecydowałam się na SWT
Płeć: klacz
Wiek: 3 lata
Wygląd: Cet amour to klacz rasy selle français więc jej umaszczenie jest typowe dla jej rasy czyli kasztanowate. Wysokość Ami jest przeciętna mierzy ona: 175 cm w kłębie. Ma proporcjonalny łeb o prostym profilu i silnie osadziną szyję. Jej oczy są bardzo ciemne, bo prawie czarne można w nich doszukać się różnych kolorów, w zależności od tego jak odbija się w nich światło. Czasami na te oczy opada piękna, zadbana ciemna grzywka. Grzywa Ami jest również ciemna z rudymi pojedynczymi pasemkami dodaje jej ona uroku i takiej niepowtarzalności, sięga jej ona do końca szyji, no... może trochę dalej. Przypomina ona jedwab Klatka piersiowa jest średnio szeroka i lekko umięśniona.Zad jest krótki i umięśniony jak przystało na konie dobrze skaczące - czyli takie jak Cet amour, jej łopatki pochylone są do tyłu. Ogon jest bardzo długi, lecz nie tak wielki aby to jej przeszedło. Jej nogi są długie i suche, lecz dobrze umięśnione pozwalają one Cet amour na elegancki, dostojny kłus nawet na długie dystanse. Kiedy biegnie wygląda jeszcze piękniej bo wiatr rozwiewa jej długą grzywę, miękką niczym jedwab. Kopyta Amour są lśniące i tak zadbane że można się w nich przejrzeć. Jednym słowem Cet amour wygląda niemal idealnie, zdarzyło się jej się już być obiektem marzeń wielu ogierów.
Charakter: Amour od dziecka była bardzo spokojną klaczą. Jest cicha i trochę tajemnicza - ale to tylko na pokaz, tak na prawdę jest wygadana, kolerzenska i... oczywiście romantyczna! Nigdy nie skrywa swoich emocji - chociaż jeśli tylko zechce to bez problemu mogłaby to zrobić. No, niektórzy pewnie wykorzystywaliby tą umiejętność ale Ami tego nie rozumie bo przecież po co to komu?! Nie można się ukrywać z tym kim jesteś na prawdę bo i tak każdy się kiedyś dowie się o wszystkim dotyczącym ciebie - jak nie od ciebie to od kogoś innego. Jednak Ami nie jest idealna jedną z jej wad jest zazdrość, a drugą jest zbyt szybkie poddawanie się - quand, pour la première fois, elle a échoué , elle s'abstenir de nouvelles tentatives (tłumaczenie - kiedy coś się jej nie udaje ona się poddaje i nie chce próbować dalej). Z zalet trzeba wyróżnić jeszcze szczodrość i chęć niesienia pomocy.
Cet amour jest bardzo szczera, nie jedynego zraniła tą szczerością ale ponoć najgorsza prawda jest lepsza od kłamstwa. Tak jak już wspominałam wcześniej Amour jest bardzo wygadana. Milczenie jest srebrem a mowa złotem. Jednakże Ami wie że wiele spraw należy przemilczeć.
Historia: Cet amour urodziła się w prestiżowej stadninie koni Selle français znajdującej się we Francji a dokładniej w Paryżu. Matka Ami podobnie jak jej ojciec byli jednymi z najlepszych skoczków na świecie. Kiedy tylko Amour się urodziła, opiekunowie i właściele znajdujących się tam koni ocenili ją jako: Wow c'est le meilleur!
Co znaczy: Łał ona jest najlepsza!
Od tej pory dorastała w towarzystwie tylko tych najlepszych źrebaków, jakby się bano że te wadliwe mogłyby ją czymś zarazić. Nie miała przyjaciół bo zwyczajnie nie miała czasu, od rana do wieczora musiała trenować aby kiedyś stać się mistrzynią. Znajdowało się wielu dwunogów którzy chcieli ją wykupić mawiali: Est la plus belle jument et ce sera la champion!... ( tzn. Ona jest najpiękniejsza i będzie mistrzynią ), ale jej właściciele za rzadne skarby nie chcieli jej oddać. Obsypywali Cet amour komplementami, a jej bardzo się to podobało nazywali ją najlepszą z najlepszych. W między czasie Ami wygrała swoje pierwsze zawody, jej właściciele teraz strzegli jej jak skarbu. Mówili - Ależ naturelment ona jest mistrzynią!
A potem ogierzy zaczęli do niej zalecać, na początku niektórzy a potem to wszystko "potoczyło się lawinowo" i karzdy napotkany osobnik płci męskiej marzył tylko o niej. Zaczęła już nawet lubić tych swoich adoratów, lecz ponieważ wygrywała coraz więcej zawodów to właściciele dbali o to aby nie miała kontaktów z ogierami. Mówili absolument ona ma być mistrzynią ( już nią jest ) a nie klaczą do rozrodu. Tak więc Cet amour bardzo posmutniała bo ona była przecież romantyczką, nie brała już tak chętnie udziału w treningach - ale na zawodach wciąż wygrywała, Amour miała to po prostu we krwi. Lubiła swoje życie ale bardzo ubolewała nad stratą możliwości spotykania się z ogierami. Ta chęć przeważyła o tym co miało się dziać dalej:
Pewnego pochmurnego dnia do stajni w której znajdowała się Cet amour przyszedł pewien chłopiec - syn właściciela stadniny - aby jak zwykle dać konią jedzenie. Dał, wyszedł ale zapomniał zamknąć drzwi od stajni! To była szansa dla Amour po prostu uciekła, pożegnała się ze swoimi adoratami z nie ukrywanym żalem i uciekła. Ponieważ Francuska romantyczka (mowa tutaj o Cet amour) nie miała pojęcia jak przetrwać sama, to po jakimś miesiącu zmęczona Ami przybiegła do gospodarstwa pewnego dobrego człowieka miał on bardzo wiele koni. Wiedział więc jak się zająć Cet amour: nakarmił ją, napoił, wykąpał i uczesał ale że najzwyczajniej w świecie nie miał miejsca w stajni to biedna Ami musiała wyruszyć dalej. Wędrowała i wędrowała aż w końcu... Znalazła stado koni żyjących na wolności, na początku bardzo się ucieszyła, lecz potem okazało się że to stado jest bardzo wrogo nastawione do nowych koni a szczególnie klaczy (to stado składało się z samych ogierów) zadali Amour wiele ciosów - a ona straciła przytomność. Kiedy się obudziła znalazła się na wyspie o nazwie Karsin, była nią oczrowana i postanowiła na niej pozostać. Cet amour była przekonana że tu, na Karsin jest jej miejsce. I że tu odnajdzie szczęście i pozna przyjaciół.
Indeks 
Latest images 
Rejestracja 
Zaloguj 