Zeus - Nocny marzyciel

Imię: Zeus
Stado: SUŁ
Płeć: Ogier
Wiek: 4 lata 6 miesięcy
Wygląd:
Zeus jest karym koniem fryzyjskim. Ma czarne jak węgiel oczy, które mają niepowtarzalny błysk. Pysk ma o profilu prostym, uszy spiczaste, czujne. Szyję ma długą, osadzoną na umięśnionej klatce piersiowej. Sylwetkę ma szczupłą, lecz mimo to jest umięśniony. Ogon ma długi, falowany i majestatyczny. Grzywa jest średniej długości, również falowana. Ma długie, czarne szczotki pęcinowe. Jego nogi są długie. Kopyta ma czarne jak noc. Na zadzie, kawałek nad udem ma ledwo widoczny, ciemny tatuaż wykonany przez ludzi, gdy był w niewoli.
Charakter:
Zeus jest na ogół skryty i niedostępny. Nie jest nieśmiały, ale nie lubi się też wychylać. Ma w zwyczaju wszystko przemyśleć dwa razy, zanim cokolwiek zrobi. Jest inteligentny i nie lubi gdy ktoś się znęca nad słabszymi. Nie jest ufny. Kiedy ktoś mu w jakiś sposób podpadnie, będzie chciał się zemścić. Jest honorowy i lojalny. Czasem jest w nastroju do żartów z innymi, a czasem jest arogancki, co niektórzy uważają u niego za "urocze" . Można powiedzieć, że jeśli spotka swoją drugą połówkę, staje się romantyczny.
Historia:
Zeus urodził się na wolności. Jego matka mieszkała w niewoli i tam została pokryta, lecz powiedziała sobie basta! i uciekła. Zeus urodził się wśród dzikich koni i takie przyjął zwyczaje. Był silny i sprytny, choć zawsze wolał trzymać się na uboczu. Lubił chodzić w góry, patrzeć w gwiazdy i myśleć, choć inni z jego stada tego nie rozumieli.
Kiedy miał trzy lata zbliżył się za bardzo do terenów osiedlonych przez ludzi i przez nieuwagę został złapany. Tam w niewoli spotkał piękną, dziką i wojowniczą klacz imieniem Rosalie. Zakochali się w sobie i postanowili wszcząć bunt. Rebelia miała polegać na tym, że wszystkie konie się zjednoczą i uciekną. Potem wcielili plan w życie, nawet się nie spodziewali że innym koniom tak się ten pomysł spodoba i tak się zaangażują. Nikt się jednak nie spodziewał, że ludzie będą mieli broń. Gdy tylko bramka do zbiorowej stajni została otwarta, wszystkie konie rzuciły się do wyjścia. Gdy ludzie stawali im na drodze, konie gryzły, kopały i wierzgały. Lecz ludzie po jakimś czasie szoku wyciągnęli broń i zaczęli strzelać. Mimo wszystko na miejscu umarły tylko trzy konie. Kiedy Zeus i Rosalie uciekli i znaleźli się w lesie, Zeus zaczął rżeć tryumfalnie, ale po chwili głos uwiązł mu w gardle, gdy zobaczył że Rosalie cieknie krew z boku. Natychmiast rzucił się jej na pomoc i uchronił przed upadkiem. Był z nią przez kilka dni, kilkadziesiąt długich godzin, spędzonych na długich, mówiących wszystko spojrzeniach i na modlitwach do niebios, aby Ros przeżyła. Niestety klacz w końcu umarła. Zeus długo ubolewał nad stratą ukochanej, a potem zamknął się na uczucia innych. Wędrując bez celu trafił na Karsin.