Estentior~szukający miłości

Imię: Estentior
Stado: Stado Magicznego Szeptu, po przyszłej przybranej matce
Płeć: ogierek
Wiek: miesiąc (teraz już rok) 
Wygląd: Estentior  jest mieszanką, ale ma w sobie dużo Araba i trochę Shire. Ma rysy po matce, po klaczy arabskiej. Jak dorośnie to pewnie będzie wysoki, ale na pewno nie tak jak ojciec, przesadnie wysoki Shire. Estio jest koloru grullo. Na razie jego głowa jest nieproporcjonalna i lekko szczupacza. Jego duże oczy są czarnymi węgielkami które często są ciekawskie i aktywne. Są jednak częśći które już się nie zmienią jak charakterystyczna biała strzałka i chrapy, ciemniejsze od reszty głowy. 
Jego chude i niezdarne nóżki, parę miesięcy temu znacznie urosły i nabrały mięśni. Są dwukolorowe: na dolnej części znajdują się długie, czarne skarpetki, a górna część jest szara, ciemna jak chrapy. Tylko prawa przednia noga ma białą skarpetkę która na razie jest powodem do wstydu, a gdy dorośnie, do dumy. Teraz Estio ma króciutkie szczotki pęcinowe, po ojcu.
Puchaty ogon jest myszaty i sięgający prawie do stawów skokowych, ale jeszcze rośnie. 
Grzywa jest tej samej maści, sięgająca do połowy szyji. 

TWO YEARS LATER:
Po małym myszatym źrebaku nie pozostało już prawie nic. Wysoki już prawie 1.80 m, Estentior nabrał siły; zad, klatkę piersiową i plecy ma umięśnione prawie jak ojciec, dosyć grube nogi mają jednak typową dla arabów zgrabność, chociaż są zakończone długimi, Shire'owymi szczotkami. Jedna z kończyn ma białą skarpetkę, inne są ciemno szare. Silna szyja, która, chociaż zazwyczaj ukrywa pochodzenie matki, jest w stanie wygiąć się w elegancki łuk. Jest jednak zasłonięta z jednej, czasami z obydwu stron dosyć, choć nie przesadnie, gęstą czarną grzywą, która czasem zasłania też dosyć szerokie czoło. Takiego samego koloru ogon sięga do pęcin. Głowa jest o profilu prostym, jakby została stworzona przy użyciu linijki, Charakteryzuje ją biała, dosyć szeroka, strzałka. Jedyne co wskazuje na prawdziwy wiek dorośle wyglądającego ogiera, to oczy, pełne energii, chociaż coraz częściej też zmieszane, zastanawiające się nad tym, co jeszcze parę miesięcy temu nie było ważne.


Charakter: Charakter Estia powoli się utrwala. To znaczy: nikt nie może go zmienić, bo Estio jest jak nastolatek u ludzi. 
Nadal jest ciekawy, przyjazny, radosny. Są to jednak bardzo dziecinne cechy, jego zdaniem. Próbuje być dobrym aktorem, udając odwagę i męskość. 
Jest odważny, silny, szybki. Czasami chwali się tymi cechami, jednak podczas zabawy lub walki czasami zajmują ich miejsce troska, życzliwość, przyjaźń. 
Nie trudno stać się jego przyjacielem, trudno stracić jego przyjaźń, ale jak jest się jego wrogiem, to rzadko kiedy Estio Ci odpuści. 
Dla nieznajomych i wrogów jest egoistyczny, popisuje się, jest nieufny, niecierpliwy, kłamie. 
Dla przyjaciół jest szczery, ufny, miły i, choć pokaże w każdej chwili na co go stać i że niczego się nie boi, tak naprawdę jest w stanie poświęcić się dla nich i "gra fair", nie odrzucając brzydkich albo gorszych. 
Ma słabość do źrebaków i klaczek. Czasami ukrywa jego myśli na temat tego że nie chce rosnąć, jednak czasami się przez to wzrusza. Ogólnie bardzo często myśli. Często patrzy na klaczki, niezależnie od ich wieku. Lubi je wszystkie, za piękno, za grację, za to że są. Wszystkim klaczom należy się szacunek i wyjątkowe traktowanie, jednak Estio wciąż czeka na Tą Jedyną. 
Oczywiście, muszę dodać, ten ogierek lubi czuć się za kogoś odpowiedzialny. Lubi jak jest dla kogoś jedyną pomocą. W większym towarzystwie, Estio lubi się trochę powymądrzać. Czasami krytykuje młodszych, jednak tak na prawdę lubi być najstarszy. 

TWO YEARS LATER:
Chociaż wiele cech Estia się zmieniło, jego charakter został w wielkiej mierze podobny do tego siebie młodszego. Dalej boi się i nienawidzi myśli że już niedługo będzie dorosły, więc często zachowuje się wręcz przesadnie dziecinnie, ale tak naprawdę dobrze wie że nadszedł czas na podejmowanie ważnych decyzji i zachowywanie się jak prawdziwy ogier. Nigdy nie odmówi beztroskiej zabawy, ganiania się w trawie, bez zmartwień; szuka jednak też miłości, bliskości kogoś innego, kogokolwiek. Nie potrzebuje niczego głębokiego, poważnego, żadnych przysięg, chce żyć chwilą, wiedzieć że jest mu dobrze tu i teraz, a jutro może być nawet koniec Świata. Dalej sądzi że wszystkim klaczom należy się szacunek i miłość, nie gardzi też jednak ogierami, chociaż nie przyznaje się do tego nawet samemu sobie. Dalej kocha źrebaki i życzy każdemu żeby żył chwilą, żeby nie musiał żałować w przyszłości że czegoś nie zrobił, więc z jednej strony nie może się doczekać kiedy zostanie ojcem, chociaż dobrze wie że nie byłby odpowiedzialny, bo jest za młody, za chętny do zabawy, gotowy rzucić się w życie jak w ogień. Jest zdecydowanie optymistą, chociaż miewa smutniejsze i poważniejsze myśli, traktuje życie jak żart, jak coś co mija, minie i zniknie, dzisiaj, jutro, albo za dwadzieścia lat. Dlatego nie odpoczywa, na to będzie czas po śmierci. Mimo wszystko umie porozmawiać z kimś na poważnie, pocieszyć go, rozmyślać o większych od niego rzeczach, do których jego umysł ledwo sięga.


Historia: Estio urodził się na jakiejś wyspie. Poznał kochającą matkę i wielkiego ojca.
Kiedy miał dwa tygodnie, bawił się właśnie ze swoim najlepszym przyjacielem. Bawili się w "pytanie czy wyzwanie", ale kiedy Estio zadał mu wyzwanie, on odszedł. Kiedy się odwrócił, matki też już nie było. Zdecydował pójść poszukać ojca, ale on nie dawał mleka. Estio źle się poczuł z głodu i poszedł na plażę. W wodzie było martwe drzewo, więc Estio na nie wszedł i pozwolił się dać zabrać falom. W ten sposób znalazł się na Karsin.
Estio marzy o rodzeństwie. Wyobraża sobie małą siostrzyczkę której będzie uczył wszystkiego. Przemyślał nawet wersję brata który by go podziwiał całe życie. Starzy brat też nie byłby taki zły. Uczył by Estia różnych sztuczek i bronił by go przed niebezpieczeństwem. Ale teraz szuka przybranej matki.

Estio znalazł przybraną matkę, Maciejkę, którą bardzo kocha. Jego nowym ojcem chyba jest Winter, ale Estio mówi na niego po imieniu. Estio został zapisany do szkoły, gdzie poznał Nubisa, Atenę i paru innych przyjaciół, lecz szkoła została zamknięta z powodu potwora.

Po ponad rocznej znajomości Ateny, klaczka zniknęła z jego życia, chociaż została w jego głowie i w sercu, do którego zawitał nowy potencjalny partner: ogier o imieniu Asołe, który, jak Estio twierdzi, dużo mu w głowie poprzestawiał.

podpis1: