Szczyt góry

Iggy czuła niepewność co do Iskierki. Nadal bała się o nią. Nagle ogier zaczął poruszać się szybciej. Iggy czuła, że w jej brzuchu będzie źrebak ( ). Iggy spojrzała na swojego ukochanego. Teraz tylko pytanie. Jak będzie się nazywać? zapytała. I było jeszcze jedno pytanie czy będzie to ogierek czy klacz?

Ogień pomyślał: Dobrze, co będzie, to będzie. Skoro to zaczęliśmy, to musimy to skończyć. Następnie uśmiechnął się szeroko do Iggy. Po jej spojrzeniu widział, że źrebak będzie. Jeśli ogier to może... Hm... Lucky? A jeżeli klaczka - Gracja? - zaproponował ogier. Podoba ci się, Kochana? Ciekawe tylko, co powie Iskra...

Iggy spojrzała na Ognia z szerokim uśmiechem. Bardzo mi się podobają. Sądzę, że będzie Gracja powiedziała z uśmiechem. Właśnie też się zastanawiałam, ale myślę, że dobrze to zniesie.... powiedziała. Uśmiech z jej pyska zszedł, a pojawił się strach. Iggy pocieszała się, że Iskra dobrze to zniesie, ale nadal się bała. Spojrzała przestraszonym wzrokiem na Ognia.

//Iskra ma przyjść?
Ogień przytulił Ignis. No to fajna rodzinka - trzy klacze i jeden ogier. - powiedział ogier z uśmiechem. Tak właściwie to mu to nie przeszkadzało, ale co tam. No, ja też mam taką nadzieję, bo inaczej będzie cienko. - stwierdził chłodno Ogień i spojrzał w niebo. Nie mógł powiedzieć Ignis "Przysięgam ci, że wszystko będzie wspaniale", więc postanowił w ogóle się nie odzywać.

//Może
Iggy spojrzała na Ognia. Także przytuliła swojego partnera. Nie czyje kopnięć... Mam nadzieję, że to nie świadczy nic złego.. pomyślała. Dobrze to zniesie. powiedział niepewnym głosem. Nagle Iggy poczuła mocne kopnięcie. Takie, że wiedziała, że z źrebakiem wszystko dobrze i, że to ten moment. Spojrzała na ogiera. Jej wzrok dał mu znak, że zaraz będzie ktoś nowy. Iggy położyła się i spojrzała w niebo. Nagle jej boki i zad się zapadły, kara klacz poczuła w brzuchu skurcz. Jej źrenice się rozszerzyły, zaczęła oddychać szybciej. Zaczęła rodzić. Po jakimś czasie koło niej pojawiła się mała klaczka. Ignis spojrzała na swoją córeczkę ze zmęczeniem i miłością. Witaj na świecie, Gracjo. powiedziała i zaczęła czyścić ich małą pociechę.

Gdy malutka Gracja siedziała sobie spokojnie w brzuszku jej matki nagle zaczęło ją coś wypychać-Mój domek mnie już nie chce co za niedorzeczność!-myślała i próbowała się z tym siłować i walczyć o swoje, lecz nagle ją wypchnęło na powierzchnię. Gdy jakieś wielkie coś zaczęło ją skończyło czyścić, to próbowała wstać i jej się to udało, lecz za chwilę się wywróciła, a za chwilę spojrzała na czarne coś i sobie coś uświadomiła-Maama?-spytała i przyczołgała się bliżej do Ignis i zaczęła pić.

Przyszłem tutaj szukając mamy. Niestety nie znalazłem jej tu, ale zobaczyłem Karą z białymi skarpetkami klacz i również Karą młodszą klacz. Popatrzyłem w górę na dorosłą klacz i powiedziałem. Dzień Dobry Proszę Pani. Postanowiłem jednak jeszcze o coś zapytać. Czy mógłbym się pobawić z tą śliczną młodą klaczką? Spojrzałem prosto w przecudowne oczka małej. Usmiechnąłem się do niej. Jestem Miecio. Rzekłem.

Ogień uśmiechnął się szczęśliwy. W głębi duszy jednak wciąż dręczyło go to, że Iskra może nie zaakceptować siostry. Lub brata. Wtedy Ignis urodziła. I była to mała, kara klacz. Cześć, Gracjo. Jestem twoim tatą. - rzekł powoli acz z ogromnym uśmiechem. Wtedy podszedł do nich mały ogierek. Witaj, Mieciu. To jest Gracja. - przedstawił córkę, na wypadek, gdyby ta była zbyt nieśmiała albo zbyt zajęta.

Iskra przybiegła tu dumnie unosząc nogi. Foch jej minął i była znów miłą, ciekawą świata, radosną Iskierką. Po chwili zobaczyła rodziców i (co?!) dwa źrebaki. Obydwa młodsze od niej, ale ogierek starszy od klaczki. Ogierek pachniał jej stadem, ale jednak zupełnie obco. Klaczka zaś, byłą podobna do rodziców, leżała koło rodziców i pachniała jak... zupełnie... zupełnie jak rodzice! Iskra stanęła jak wryta, ale po chwilce ocknęła się i podbiegła do nich cwałem co chwilę jednak potykając się. Kto to jest? Ta klac? Cemu ona pachnie jak wy? - krzyknęła. Jednak po chwili do główki wpadła jej myśl: Może to moja... Może to moja siostra? Może rodzice mnie już nie kochają i teraz mają mniejszego, fajniejszego źrebaka? I... o mnie zapomną? Łzy wpłynęły do oczu siwej klaczy, główka opadła do samej ziemi, a z ust wypłynęły ciche, gorzkie słowa: Wy mnie jus nie kochacie? Cemu? Bo byłam niemiła? Pseplasam. Ale ona jest mniejsa i potsebuje kochania, i lodziców. I psez nią psestaniecie mnie kochać. Zaszlochała i obróciła się. Zaczęła kierować się w stronę, z której przybiegła, rzucając tylko przelotne spojrzenie Mieciowi.

Iggy spojrzała na zbliżającego się ogiera. Witaj. powiedział z uśmiechem. Pewnie tak. Co ty na to Gracjo? zapytała Grację. Nagle przyszła Iskra. Iskro, to jest twoja siostra Gracja. powiedziała. I stało się to czego ona się bała. Spojrzała na swojego partnera. My cię kochamy. Będziemy kochać was tak samo. powiedziała do Iskry. Iggy wstała i pobiegła do Iskry. Przytuliła ją i pocałowała w czoło. Nie przestaniemy cię kochać. Będziemy kochać cię zawsze i wszędzie. Do końca twoich dni. powiedziała. Przytuliła jeszcze raz swoją córkę. Bała się tego, że ją straci. Przytuliła ją jeszcze mocniej. Chciał jej pokazać, że nie przestanie jej kochać. Spojrzała jej w oczy. Jesteś wspaniałą, małą i prześliczną klaczką. Jesteś moją kochaną córeczką na zawsze. powiedział Iggy. Spojrzała na swojego partnera. Nagle spojrzała na Grację i Miecia. Znowu spojrzała na Iskrę i ją pocałowała w czoło.

Ogień spojrzał na córkę, która biegła do nich cwałem. Chciał wierzyć, że ta zaakceptuje od razu siostrę. Jednak tak się nie stało. Ogień podszedł do niej. Kochanie, kochana Iskierko, my bardzo cię kochamy, ciebie i Grację zawsze będziemy kochać jednakowo, bo jesteście naszymi najdroższymi skarbami. Jesteś moim skarbem i ZAWSZE, ZAWSZE nim będziesz. - rzekł i pocałował małą klacz w policzek. Kochamy cię. I będziemy kochali. - dodał i dotknął chrapami jej czoła. Bał się, że Iskra nie uwierzy ani jemu, ani Iggy. Co jeśli stracą swoją małą pierworodną córcię? To było nie do wyobrażenia! Ogier spojrzał na Grację, a potem na Iskierkę, potem na Ignis. Westchnął i szepnął małej do ucha: Pamiętaj, pamiętaj, jesteś naszym skarbeńkiem.

Iskra dalej szlochała cicho. Nie mówcie tak, bo jak Glacja zacholuje to i tak ja pójdę w odstawkę na restę zycia. - stwierdziła klaczka. Nie miała zbytniego doświadczenia w byciu starszą siostrą, ale wiedziała, że tak się może stać. Nie, może raczej bała się, że tak może się stać. Mama przytuliła ją i ucałowała, Iskierka pomyślała nawet przez chwilę, że będzie dobrze, ale ta pewność po minucie uleciała. Wyrwała się matce, potem ojcu i ignorując ich zapewnienia położyła się w dalekim kącie szczytu góry. Zostawcie mnie! Cę być sama! Cę pobyć w śpokoju! - powiedziała i zaczęła gorzko, ale cicho (żeby nie niepokoić zebranych) płakać. Mimo, że czuła dużą niepewność w stosunku do siostry, to chyba jakiś mały fragment jej serca, może jedna dziesiąta, może jedna setna, a może jedna tysiączna pokochała tę małą karą istotkę. Jednak resztę przepełniał strach.

Nie pójdziesz w odstawkę. powiedziała. Spojrzała na Grację, Miecia, Ognia i Iskrę. I wszystko poszło źle i super..... powiedziała. Podeszła do drzewa i położyła się. Iggy zrobiła się smutna i z oczu poleciały jej łzy. Iggy zaczęła zastanawiać się czy dobrze zrobiła. Bała się o Grację, Iskrę i Ognia. Iggy spojrzała na Ognia. Po czym zamknęła oczy. Chciała odciąć się od świata. Leżała, a z oczu lały jej się łzy.

To skolo to jest mama to będzie cos, a ty tatusiu wyglądas jak pącek-powiedziała, a za chwilę zjawiły się dwa inne źrebaki Gracja pomachała do klaczy kopytkiem i podeszła do ojca.Kim jestes?-spytała klacz i ogiera (źrebaki).Po chwili Gracja spojrzała z lekkim uśmiechem na Iskrę-Siostla?-zapytała siwą klacz.

Ogień patrzył na Iskrę. Czuł, że klaczka się od nich oddala. Córeczko, nie pójdziesz w odstwkę. Nigdy. Przenigdy! - przekonywał klacz, ale ta uciekła. A Ignis położyła się i zaczęła płakać. Ogień podszedł do niej i zaczął pocieszać: Nie martw się. Będzie dobrze. Oswoi się z sytuacją. Przytulił ukochaną i chciał ją pocieszyć, ale wiedział, że będzie dość trudno. Kiedy młodsza powiedziała, że jest jak pączek, ten zaśmiał się i wytarmosił jej grzywę.

Iskra płakała cicho, kiedy zobaczyła, że mama też płacze i że jest bardzo przygnębiona. Klacz podeszła do niej niepewnie. Mama? Nie płac. Pseplasam. Nie płac, bo mi jest psykro. Plosę, nie płac! - błagała klaczka. Spojrzała na tatę, na mamę, Miecia i Gracje. Mamo... Obiecujesz? Obiecujesz, że ona mnie nie zastąpi? Ze zawse będziecie mnie kochać? Ze będziemy lównie wazne? - zapytała. Jeśli mama odpowiedziała "Tak", to Iskra podeszła do Gracji. Ja jestem Iskra, twoja stalsa siostla. - powiedziała i położyła się obok niej.

Ignis nadal płakała. Miała dość. Czuła, że wszystko co robi stawia się przeciwko niej. Nagle podszedł do niej Ogień i przytulił ją. Klacz czułą się już odrobinę lepiej. Po chwili przyszłą Iskra.  Obiecuję. powiedziała klacz. Wstała i przytuliła córeczkę ( Iskrę ). Iggy spojrzała na swojego partnera i także go przytuliła i pocałowała. Iggy spojrzała na swoje córki. Nadal leciały jej łzy z oczu, ale teraz ze szczęścia. Klacz spojrzała na Miecia, który nic nie mówił.

Iskra płakała. Ignis płakała. Gracja nie płakała. Klacze... - pomyślał ogier. Stał rozdarty między tłumaczeniem Iskrze, że ją kocha, a nie tłumaczeniem niczego. Jeśli sama sobie tego nie uświadomi, to ja jej tego nie uświadomię tym bardziej. - pomyślał i stał dalej. I wtedy stało się coś wspaniałego: Iskra podeszła do Iggy i poprosiła o obietnicę, że jej nie przestaną kochać. Ja też. Ja też obiecuję. - rzekł ogier i przytulił Iskierkę, a potem pocałował ją w czoło. Wtedy Iskra podeszła do Gracji i zagaiła rozmowę, a Ignis podeszła do niego, przytuliła i pocałowała. Ignis, kochanie, wytłumacz mi coś. - Poprosił - Nie rozumiem klaczy. Najpierw jedna płacze, bo boi się, że nie będziemy jej kochać. Potem druga płacze, bo jest smutna. Potem ta pierwsza przeprasza i jest wszystko OK. A ta druga znów beczy. A trzecia się nie przejmuje i porównuje mnie do pączka. I jak to jest? Czy ja na serio jestem taki... puszysty? - rzekł i się zaśmiał.

Iskra uśmiechnęła się lekko do matki, ojca, potem do Miecia i do Gracji. Po chwili rodzice zaczęli ją ściskać, a ojciec pocałował ją w czoło. To dobla. Jak obiecujecie, to jus nie będę płakać. I ty mama tes nie płac jus. - powiedziała, ponieważ mama dalej płakała. Później tata mówił coś do mamy, ale klaczka nie słuchała, bo zapytała Grację: Glatka, a moze chces naucyć się stać? I chodzić? Klacz widziała, że jej mniejsza siostra wstała lecz się wywróciła, więc od tak wpadło jej do głowy. Musi przecież nauczyć się stać. No i chodzić! - pomyślała i spojrzała wyczekująco na karą klaczkę.

Ignis spojrzała na swoje córki. No to jest trudno zrozumieć. powiedziała No, no sądzę, że trochę puszysty jesteś. dodała i zaśmiała się. Uśmiechnęła się do Ognia. Iggy wtuliła się w Ognia (  ) i spojrzała na ich małe pociechy. Ciekawe na kogo one wyrosną? zapytała. Patrzyła na nie jak zaczarowana. Była szczęśliwa, że pomimo lekkich trudności na początku wszystko jest już w porządku. Nagle Iggy przypomniała sobie o Mieciu, który stał cicho. Coś cichy ten Miecio. szepnęła do Ognia.

Ogień spojrzał na Ignis, a potem na Grację i na Iskierkę. No wiem, ogiery są mniej skomplikowane - stwierdził Ogień i spojrzał z urażonym wzrokiem na partnerkę. Dziękuję ci bardzo. Bardzo mnie pocieszyłaś. - powiedział i zrobił minę jamnika wyganianego na spacer w deszcz. Po chwil pomyślał o przyszłości córek. Wyobraził je sobie jako władczynię i namiestnika albo głównego medyka i główną artystkę. Może jedna będzie Władczynią, a jedna namiestnikiem? Nieźle by było... - zamyślał się ogier i pocałował Iggy w czoło.

Iskra dalej siedziała przy Gracji. Gracja to takie dziwne i poważne imię. Ja ją będę nazywała Gratka. - postanowiła klaczka i zaśmiała się. Mieciu, dołąc do nas. - powiedziała zachęcająco. Rodzice o czymś gadali. Iskra podniosła się, bo jej rówieśnicy coś długo się nie odzywali. Klacz podeszła do rodziców i przytuliła ich. Coś nie mowią oni duzo. - powiedziała i spojrzała na rodziców przyjaźnie.

Iggy stała obok Ognia. Patrzyła na swoje dzieci. Ale nadal dręczył ją Miecio. Taki cichy i tylko się patrzy. Uśmiechnęła się do niego. Może i tak. Mam nadzieję, że tak się stanie. powiedziała z uśmiechem. Kiedy Iskierka przyszła i ich przytuliła, Iggy odwzajemniła uścisk. Klacz nadal patrzyła się na Miecia. Czemu on taki cichy? I czemu Gracja jest taka cicha? zapytała siebie. Oni coś planują. szepnęła do Ognia i zaśmiała się.

O cesc Isklo i tak chce umiec chodzic i stac-powiedziała pełna nadziei. Mamusiu i tatusiu dlacego ten źlebak tak malo mówi?-zapytała i za moment próbowała wstać. Nie rozumiała całej sytuacji. Za moment stał się cud Gracja stanęła na nogach. Trochę się przechylała i nie łapała równowagi, ale ciągle stała. Gdy utrzymała równowagę podeszła do mamy i przytuliła ją, a za chwilę podeszła do taty zwanego pączkiem (XD) i zrobiła to samo. Iśkla spójz ja chodze!-krzyknęła cicho, ale bardzo uradowana. Za chwilę spojrzała na ogierka-To ten źlebak to Miecio?-zapytała i podrzuciła grzywką.

Ogień stał obok Ignis. Patrzył na swoje dzieci. Ale nadal dręczył go Miecio. Taki cichy i tylko się patrzy. Uśmiechnął się do niego. Ale ty wiesz, że jeśli stanie się tak, to twoja siostra i jej partner... wiesz? - powiedział konspiracyjnym szeptem ogier, a potem głośno się roześmiał. Wtedy podeszła do nich Iskra. Oni są jeszcze mali i dla tego mało mówią. - powiedział i uśmiechnął się na słowa Ignis. I wtedy odezwała się Gracja. Po chwili stanęła na nogach, podeszłą do nich i ich przytuliła. Super, córeczko. - rzekł i przytulił ją, a potem Iskierkę.