Po prostu Anarie

Imię: Anarie...
Stado: Wychodzi na to, że Lodowate Serca
Płeć: klacz
Wiek: 4 lata
Wygląd: Anarie – 4 letni mieszaniec. wzorst 160 maść kara bez odmian. Pysk raczej o profilu prostym, bez żadnych wyjątków. Oczy błękitne, można się w nich wręcz utopić. Przykuwają uawag~ kazdęgo. Są przede wszystkim Odważne i tajemnicze,,
nieufne. Nieufne? Trudno powiedzieć. Łabędzią szyję, zdobi jedwabista grzywa, ni to grupa, ni cienka – średniej długości. Szczupła, aczkolwiek można dostrzec delikatne mięśnie. Najbardziej widoczne są w okolicach nóg, co świadczy o szybkości, a zarazem zwinności klaczy.

Anarie, miała kiedyś styczność z Idianami. Aczkolwiek zdołała pozbyć się już niepotrzebnych oznaczeń, piór czy farb na ciele. Jedynie co zostało jej po "dawnej rodzinie", to pasmo siwych włosów, które jest dość mało widoczne z daleka, ale jeżeliby przyjrzeć się bliżej bez problemu jest to zauważalne.
Charakter:
Charakter specyficzny. Nie jest ona idealnym przedstawicielem swojego stada. Ma całkowicie odmienny charakter. Dlaczego dołączyła do tego stada? Otóż żadne stado nie podpasowywało się idealnie pod jej charakter. W przeciwieństwie do Lodowatych była otwarta, żartobliwa i i przede wszystkim nie była chłodna wobec innych. Jedyne co, to łączyła ich nieufność, w przypadku Anarie była wręcz niezauważalna. Nie zgadzała się na to i owo, jednak to nie oznaczało, że odpowiadała innym chłodnie i niesympatycznie. Po prostu była czujna, na każdy możliwy moment.
Bywało, że była poważna, żartobliwa, a czasami i nawet obojętna. Nie okazywała swoich uczuć na zewnątrz, dla osób których nie znała.
Anarie nosiła maskę dla nieznajomych, potrafiła zmienić swój charakter i nastawienie do drugiego konia, w jednej sekundzie. Możliwe, że świadczy to o dobrym aktorstwie. W końcu nikt nigdy nie potrafił odgadnąć jaki jest jej prawdziwy charakter, co się dziwić? Trudno znaleźć w jej osobie "przyjaciółkę", nie darzy zbyt szybko innych zaufaniem. Prędzej pójdzie na dobrą znajomą, nigdy nie podaje informacji osobie, którą krótko zna – może sie to odbić na niej samej. Umie kłamać, kłamstwo wychodzi jej realistycznie. Często trudno odróżnić kłamstwo od prawdy, być może dlatego inne konie mają wątpliwości co do darzenia ją zaufaniem. Rzadko ukazuje uśmiech, w niektórych momentach jedynie półgłębki, częściej sztuczny lub kpiący. Dla koni, którym rzeczywiście ufa, staje się otwarta. Często się uśmiecha, rzadko zdarza jednak polubić i zaufać koniu, od paru minut. Jednak zdarza się to, aczkolwiek nieczęsto. Jeżeli rzeczywiście nie chcesz być potraktowany źle lub chłodno – musisz wypaść dobrze za pierwszym razem. Pamiętaj, pierwsze wrażenie jest zawsze najważniejsze. Raczej trudno zmienić u Anarie zdanie na temat drugiego konia, gdy źle wypadnie za pierwszym razem. Dlatego tak ciężko jest z nią nawiązać pozytywne relacje.

Historia:Historia krótka, nie potrzeba jej dużo do pisania. Mieszkając w Ameryce Łacińskiej, jej stado ludzi przeniosło się do Ameryki Północnej, a dokładnie do Stanów Zjednoczonych. Wyglądało to zupełnie jak małe pustkowie bez grama życia. Zbudowali szałasy, a dla Anarie specjalną zagrodę. Miesiąc później rozpętała się liczna wichura, tylko owa klacz przeżyła uciekając tu- do Karsin