Brave inaczej Waleczna

Imię: Brave~ oznacza waleczna
Stado:  Stado Zamglonych Szczytów
Płeć:  Klacz
Wiek: 5 lat
Wygląd: Długa grzywa otaczająca ją z, każdej strony uwięziona pod ciężkim ogłowiem. Małe nieufne węgielki, czyli oczy spoglądające z nieufnością na drugiego konia. Uszy wiecznie nasłuchujące niebezpieczeństwo, a zwłaszcza takie w formie konia. Można doskonale spostrzec mięśnie na tym delikatnym ciele, zwłaszcza w nogach. Co nie tylko dodaje uroku osobistego, ale również prędkości. Nikt nie zna maści, patrząc pod innym wyrazem raz ciemna raz jasna trudna do rozszyfrowania. Wielce mądre konie nie umieją odpowiedzieć na to pytanie, choć ona zna je doskonale. Prawie srebrnę, choć w rzeczywistości szare kopyta rzadkością dla tego okazu. Rasa również jest pod znakiem zapytania, choć śmiać się ona jedyna ją zna. Ogon racjonalnie powinien być długości grzywy, ale tak nie jest. Długość to połowa, a ogon profesjonalnie zapleciony w grubego warkocza. Nic, więcej nie posiada wyjątkowego normalne części ciała jak u, każdego istniejącego konia.
Charakter:: Charakter z racji trudny do okiełznania. Nie da do siebie dopuścić konia, choć ma pięć milimetrów. Wyjątkowo zadziorna, kłótliwa, zawsze broni swojego zdania, może wstąpić w nią agresja, nienawiść czyli takowo mówiąc wszystkie złe cechy. Dobrej trudno określić, pomocna to raczej nie jest ze względu na ufność. Jedyne określenie to, że jest racjonalnie dobra. Często panikuję, za dużo paniki może wprowadzić ją w depresje, a z depresji w agresje, a późnjej zostaję tylko chęć mordu. Lepiej z nią nie zadzierać jest w stanie dokonać dużo morderstwa, jakby groziło jej wszelkie niebezpieczeństwo. Konie omijają ją wielkim łukiem. Czy znajdzie się jakiś koń, który poświęci jej czas, aby zyskać jej zaufanie?
Historia: Historia jesg zaś trudna do opowiedzenia przez nią w prost. A, każde słowo sprawia jej ogromny ból. Dawno, dawno ... Może nie, aż tak dawno temu Brave bez problemu ufała innym koniom nie sprawiałą jej to wszelakiego problemu jak sprawiać teraz musi. Jej ufność wobec innego konia była wystawiana na próg, nie była to prawdziwa przyjaźń o jakiej by marzyła. Rodzice porzucili ją na ogrzanej słońcem, pustyni gdzie praktycznie każda dusza końsa nie dałaby rady przeżyć, aż tylu dni. Nie znała powodu porzucenia nie mogła stwierdzić, iż było jej przyjemnie samej na pustynii. Poznała tam wędrownego karego ogiera, którego zdobił grupy warkocz, aż do kopyt. Zostali w prawdzie najlepszymi przyjaciółmi, a raczej wszystko było fałszywe tylko po to, aby schwytać Brave. Klacz z wielką ufnością, choć o której teraz nawet by nie śmiała wspomnieć... Obdarzała tego konia, opiekował się nią, ale skąd miała się domyśleć, że taki los ją spotka? W, krótce i te smutne chwile nadejdą jak biedna osłabiona klacz uciekała przed swoimi wrogami, co być i będą nimi. A gdy ją złapali chcieli na śmierć skazać, choć jej się udało dokonać ostatecznej ucieczki. Można na jej ciele bez problemu dostrzec blizny, ponieważ i przed ucieczką musiała przeżyć tzw. Tortury. I jakże się jej nie dziwić, że jest taka skryta w sobie? Nieufna i zarazem wredna?