Shiro skryta w sobie

Imię: Shiro
Stado: Stado Magicznego Szeptu
Płeć: Klacz
Wiek: 4 zimy
Wygląd:
Shiro to piękna klacz rasy Shire która ma 220 cm wysokości w kłębie. Ma duże zielone oczy które widzą prawie wszystko.Uszy ma trochę mniejsze, ale bardzo czujne.Pysk ma cały brązowy o profilu szczupaczym.Mimo że jest wielka, bardzo szybko biega i jest bardzo zwinna.Porusza się z gracją i głową uniesioną do góry, a no i często chodzi toltem czyli trochę genów kuca islandzkiego w niej jest. Jej sierść jest bardzo puchata, ale tego zbyt nie widać dopiero gdy się ją dotknie. Klacz nie ma żadnych blizn i ran. Ma długą, czarną grzywę i ogon. Ogólnie jest barwy brązowej, ale to nie tylko to no, bo Shiro ma skomplikowaną maść. Na ciele ma białe kropki, ale w okolicach zadu jest tego najwięcej, a pro po tych okolic Shire ma tam brązowe łaty oraz czarne paski, bardziej przy nogach. Na oku ma ciemnoszarą plamkę ciężko opisać jej kształt. Ma również białe pióro w grzywie.
Charakter:
Shiro jest bardzo tajemnicza,skryta,skromna i szczera. Niechętnie mówi o sobie,za to z przyjemnością słucha innych. Na ogół jest bardzo miła,grzeczna i trzyma się manier oczywiście dla tych którym już zaufała,ale potrafi wpaść w prawdziwą furię. Szczególnie podczas walki. Jak ktoś jej poskoczy,potrafi nieźle nakrzyczeć. Jak ktoś ją poważnie zdenerwuje to już niestety zemsta musi byś, a wtedy trudno jest ją upilnować. Może gryźć,kopać,wierzgać i bóg wie co jeszcze. Nie da się ukryć pewnej sprawy Shiro potrzebuje wielu przyjaciół,albo chociaż najlepszej przyjaciółki. Chociaż nie widać tego po niej. Iro zawsze "trzyma na głowie koronę i nie pozwala jej spaść". Ma swoje zasady i swój honor. Nie pozwala sobą pomiatać. Czasami lubi się powygłupiać. Wygłupianie się to nie jej specjalność, ale cóż. Jeśli chodzi o źrebaki no to już różnie. A przede wszystkim lubi zwierzęta.
Historia:
W lesie ciemnym i strasznym w zimie no i w nocy. Urodziła się klacz jakoś nie zbyt rozmowna. Miała zmieszaną barwę.
Noc była straszna.Było słychać wycie wilków do pełni księżyca.
Shiro była tam sama, bo jej rodzice zmarli. Nie poznała żadnych z nich. Kroczyła sama przez las szukając jedzenia głodna, ale dalej silna. Nagle zobaczyła zbliżającą się do grupę wilków. Miały one małe i nakarmiły jakimś jedzeniem klacz. Po nakarmieniu nie zostawiła wilków tylko im pomagała w walce z innymi stadami. Shiro po pewnym czasie wyruszyła w wędrówkę. Las był gęsty i ciemny. Klacz położyła się koło jednego drzewka i zasnęła. Gdy się obudziła zobaczyła wyjście na inne miejsce. Szybko wybiegła z lasu by nie spotkać jakiego zagrożenia. Nagle ujrzała jakiegoś źrebaka. Podeszła do niego i zarżała cicho. Wtedy źrebak na nią popatrzył i zaczął płakać, a wtedy przybiegł ogier w jej wieku. Zaprzyjaźniła się od razu. Przez rok była pod opieką właśnie jego i przez rok towarzyszyła ogierowi. Gdy już minął rok ich znajomości spotkali Shire'a. Nie polubił Shiro i miał z cztery lata no, więc chciał się jej pozbyć.Chciał ich zabić.
Klacz wyczuwając ,że ogier coś knuję uciekła. Namawiała też do tego jej przyjaciela jednak ten się nie zgadzał.Sama musiała uciec. Kiedy uciekła tęskniła za jej przyjacielem, ale starała się o nim zapomnieć.Szła przez życie.
Gdy miała już mniej więcej dwie zimy natknęła się na stado koni. Dzikich i pięknych. Postanowiła dołączyć do stada. Poznała tam wiele koni lecz jeden ogier rasy Fryzyjskiej, zakochał się w niej. Kiedyś się jej zapytał czy by zechciała być jego partnerką lecz ona odmówiła bo był mniejszy od niej. Ogier namówił przeciwko niej.
Odeszła od stada by uciec od tego ogiera. Wędrując po świecie nie wiadomo ile natrafiła na wyspę Karsin.