Glaceon sprytna klaczka

Imię: Glaceon
Stado: Póki nie ma matki nie ma stada...
Płeć: Klacz
Wiek: Tylko rok
Wygląd:
Glaceon to piękna jak na źrebaka klaczka. Jest cała izabelowata poza kopytami gdyż ma na wszystkich czterech kopytach czarne skarpetki. Na oku ma plamkę w kształcie słońca z promieniami oczywiście czarną. Grzywę ma prostą z czarnymi pasemkami oczywiście barwa biała tak samo jest z ogonem tylko ogon jest troszkę falowany. Jest szczupła, ale i trochę umięśniona oraz jest wysoka jak na źrebaka. Oczy ma orzechowe od czasu do czasu jej się błyszczą. W grzywie ma zaplątany kwiat zwany lilią o barwie białej chociaż w środku jest ciemno różowy. Prawie bym zapomniała na boku ma wymrożony kształt księżyca. Pysk ma o profilu prostym o barwie lekko beżowej. W czasie wędrówek jej grzywa powiewa z wiatrem. Mimo, że ma mało lat lubi chodzić z głową uniesioną do góry i stawia kopyta równo.
Charakter:
Jej uśmiech, promienny, podnoszący na duchu skarcone przez życie dusze, jest bezcenny. Uwielbia obdarowywać nim innych, lubi sprawiać innym radość..
Jest bardzo inteligentna, rozwija swoje umiejętności, zapewniając sobie przyszłość, dążąc do wspólnego dobra. Chce chronić siebie oraz bliskich, jest w stanie wiele poświęcić.
Podstawą u niej jest sprawiedliwość- stawia ją dość wysoko, nad własne zachcianki i upodobania. Nie raz musiała podejmować trudne wybory i nie zawsze była z nich zadowolona.
Mimo wszystko, mimo że wydaje się być przejrzysta jak kropla wody, jest tajemnicza, skryta. Jej wieczny uśmiech nieraz jest tylko zasłaną dla innych towarzyszących jej uczuć, które w sobie skrywa.. Pod maską uprzejmości i szczęścia, skrywa się o wiele więcej, ta ciemniejsza strona jej osoby.
Uwielbia wszystko wokół niej przyrodę, zwierzęta, roślinność, pogodę i wiele innych. Co do jej ciemnej osoby potrafi być nie miła i pokazać rogi czasem jak się jej uda to atakuje. Jej cechy do niej nie pasują, a zwłaszcza, że jest źrebakiem, ale jakoś i tak je ma to dzięki rodzicom.
Historia:
Urodziła się w Portugalskiej hodowli w lesie. Hodowcy bardzo lubili świętować w świetle księżyca dlatego postanowiono, że jeden z koni który się narodzi zostanie obdarowany znakiem księżyca akurat kiedy była pełnia urodziła się Glaceon. Hodowców zdziwiło to, że malutka miała na oku słońce i pomyśleli, że to jakiś znak. Od razu przystąpili do działania, więc wymrożono na jej boku znak księżyca, a konkretnie półksiężyca. Jej matka była klaczą potężną, mądrą, odważną i wielką, a dlaczego była wielka? Bo była rasy Shire. Glaceon odziedziczyła te cechy po mamie jej geny miały na małą duży wpływ, ale i geny kuca islandzkiego czyli jej ojca wdały się w jej krew dlatego będzie wzrostu jakiego będzie. Wszystko było dobrze do czasu kiedy Ceon nie miała już pięciu miesięcy wtedy sprzedano jej matkę, która o nią się troszczyła, a ojciec? Przestał się nią interesować kiedy miała już miesiąc, więc na jego pomoc nie mogła liczyć. Samiutka w boksie leżała całe dnie i nie chciała nic robić od czasu do czasu załatwiała swoje potrzeby by nie zdechnąć. Pewnego dnia w hodowli wybuchł pożar i wszystkie konie uciekły poza tą malutką klaczą. W okolicy były jeszcze wilki które miały zapolować na konie, ale sytuacja była jaka była. Glaceon wołała o pomoc, ale co jej to miało dać? Nic. Jednak nagle w płomieniach ujrzała malutkie szczenie wilka. Pełna paniki złamała swoją obietnice, że nie opuści zagrody bez nikogo, ale teraz wolała uratować szczenie. Uciekła z nim do dalszej części lasu, ale po drodze potknęła się i upadek był na tyle mocny, że straciła przytomność. Kiedy się obudziła była z wilczkiem na wyspie Karsin.