☽☼Feta☼☾

Imię: Feta
Stado: Stado Magicznego Szeptu
Płeć: Ogier
Wiek: Patrz pod awatarek.

Wygląd: Feta, jako pół-koń a pół-kuc miał niebywałe szczęście w czasie walki genów. Dzięki mieszance krwi powstało bowiem całkiem niebrzydkie coś.
Nieco ponad półtorametrowy stwór jest maści nieokreślonej, znajdziemy bowiem na jego ciele siwe jabłko przeszywane bielą i różnymi odcieniami szarości, jak i beż z dodatkiem czerni. Kto mi powie, jak się taka maść nazywa?
Budowę ciała ma w miarę proporcjonalną, wygląda, jak pomniejszony koń z przykrótkimi kończynami, tylko łeb jest ociupinę większy niż powinien, subtelnie garbaty nos, średniej wielkości uszy i ciemne oczy.
Sierść jest dość krótka, niemalże nie da się zobaczyć różnicy między sierścią konia a Fety.
Długa, gęsta grzywa, faluje się i skręca, przepięknie błyszcząc srebrnymi pasmami kryjącymi się w ciemno kremowym włosiu. Fryz by się nie powstydził gdyby taką grzywę miał.
Ogonowi już zabrakło takiej majestatyczności. Jest bowiem mniej falowany i nie aż tak gęsty, jak powinien być.

Charakter: Feta, jest czasami trudny w obsłudze. Miewa huśtawki nastrojów, łatwo się obraża a jeszcze łatwiej wybacza. Mimo dorosłego wieku uwielbia zabawy, bieganie i taplanie się w błocie. Dwoma słowami: Mentalny Dzieciak.
Choć sprawia wrażenie, iż wszystkich kocha i wszystkim ufa, w rzeczywistości tak nie jest, bywa nawet nieśmiały i wstydliwy.
Przez nieraz niestabilne zachowanie potrzebuje opieki, którą zapewnia mu jego starszy brat Akira.
Feta jest dość otwarty, łatwo mu zaimponować i zachwycić, ale trzeba być w takich sytuacjach ostrożnym. Jeżeli pokażesz Fecie jak świetnym skoczkiem jesteś musisz się liczyć z tym, że będziesz musiał skakać przez przeszkody dopóki Półkuc się nie znudzi.
Bywa natrętny i upierdliwy, jednak wystarczy na niego krzyknąć lub warknąć by ten się jako tako uspokoił, niestety nic nie trwa wiecznie.
Lubi podejmować wyzwania i kocha przepychanki nawet jeśli nie ma szans na wygraną. Uwielbia zwyczajnie uczucie rywalizacji.

Historia: Ktoś się urodził. Matka to mieszanej rasy kuc, ojciec to koń NN.
Krótko mówiąc Feta to nic specjalnego. Ot szaro, beżowe coś z długą grzywą przyszło na świat w jakimś zapomnianym stadzie. Życie tam nie było złe. Jedzenie, woda, znajomi, ochrona, rodzina.
Tak, to ostatnie było dla Fety ważne. Sam nie wie dlaczego odrzucał "przyjaciół" tylko po to by męczyć brata.
Czas płynął wolno, a Feta miał coraz mniej przyjaciół. Nie, to źle brzmi. Coraz mniej przyjaciół miało Fetę.
Bo skoro mój brat nie ma znajomych, to ja też ich nie muszę mieć. Proste i logiczne myślenie jest najlepsze.
Koniec końców jeden najlepszy kumpel wystarczy, prawda Akira?
Ale stado ciebie nie lubi chyba. Na pewno nie lubi ciebie aż tak, jak ja. Uśmiechnąłem się.
Ono nie lubi nas a my jego.
To może sobie stąd pójdziemy? Kto wie, co oni knują w nocy. Szepnąłem.
Ale nie dowiedzieliśmy się co stado knuło przeciwko nam, bo już nas tam nie było.
Byliśmy gdzieś indziej.
Akira!! Nogi mnie już bolą. Jęczałem zmęczony ciągłym łażeniem.
Daleko jeszcze? Męczyłem towarzysza podróży, którego nigdy nie opuszczę, ważnymi pytaniami.
Odwróciłem się, bo co jeśli stado idzie za nami? To było by straszne.
Parsknąłem patrząc na tereny rozciągające się przed nami. Hmm...tego kamienia tutaj chyba przed chwilą nie było. Zastanowiłem się i spojrzałem na brata.
Jestem głodny, chcę jabłko.
Zacząłem ponownie się żalić, nie zwracając uwagi na to, że chyba przeszliśmy do innego wymiaru.