Mefistofeles

Imię:
Mefistofeles

Stado:
Nie dołączył do żadnego stada.

Płeć:
Ogier

Wiek:
5 lat

Wygląd:
To koń absolutnie przeciętny, który na pierwszy rzut oka nie zwróciłby raczej niczyjej uwagi. Posiada w kłębie około 160 cm, nikt go jednak nigdy nie zmierzył, by można to było stwierdzić z całą pewnością. Nie należy do żadnej konkretnej rasy i próby odgadnięcia jego pochodzenia na podstawie fizjonomii zapewne donikąd by zgadującego nie przywiodły. Jego maść można by określić jako ciemny kasztan, sierść jest gładka, o jedwabistym połysku i przejaśnia się lekko w okolicach pyska. On sam uwielbia sposób, w jaki padają na nią promienie słoneczne, czasem zdarza mu się obserwować ich grę na swoim grzbiecie. Grzywa jest dość krótko przystrzyżona, nieznacznie ciemniejsza od reszty. Ogon nie sięga pęcin, nie jest też przesadnie bujny. Mefistofeles uważa taką długość za idealnie funkcjonalną. Do cech charakterystycznych ogiera należy zaliczyć niewielką, białą odmianę pośrodku czoła oraz ciemne, niemal czarne oczy. Zdarza się, że przy stanach głębokiego zamyślenia sprawiają one wrażenie niepokojąco pustych. Rzadko kiedy da się z nich odczytać jakiekolwiek emocje.

Charakter:
To typ specyficzny, na tyle, że jego towarzystwo przyprawia niektóre konie o dyskomfort. Rodzice nie zdążyli wpoić w niego dobrych manier, a i on sam nie kwapił się do wykorzystania żadnej późniejszej sposobności do ich przyswojenia. W efekcie nie bardzo przejmuje się dostosowaniem do obowiązujących norm społecznych. Wydawać by się mogło, że główną motywacją, jaką się w życiu kieruje jest ciekawość. Co się stanie, jeżeli…? Właśnie ta ciekawość i zainteresowanie otaczającym go światem stanowią podstawę jego filozofii. Zawsze jest chętny (czasem przybiera to wręcz niezdrową formę) do poznawania reakcji innych koni i swoich własnych na przeróżnego rodzaju bodźce. Do moralności miewa niekonwencjonalny stosunek. Fascynuje się przemocą i brutalnością, jakie występują w przyrodzie, ale nigdy nie kierowała nim potrzeba dominacji, gniew, czy inne, typowe, emocjonalne pobudki. Może przejawiać skłonność do dramatyzmu i masochizmu, zarówno tego fizjologicznego, jak i każdego innego rodzaju. Według teorii, którą sobie wypracował, nieustannie poszukujemy w życiu silnych emocji, rzeczy, które odrywają nas od smętnej rutyny. I on to właśnie próbuje robić, choć jego poczynania mogą wydawać się osobom postronnym nielogiczne i odrzucające. Bardzo ceni sobie relacje i uważa je, za jedne z bardziej ekscytujących zjawisk, nieważne, czy są to relacje pozytywne czy wręcz przeciwnie. Jest dobrym obserwatorem i nie krępuje się wypowiadania na głos swoich spostrzeżeń. Mimo że raczej nie działa z intencją wyrządzenia krzywdy, czy urażenia kogoś, zdarza mu się to nader często.

Historia:
To dość charakterystyczne dla ogiera, że bardzo rzadko zdradza cokolwiek o swojej przeszłości. Kiedy ktoś poruszy ten temat w rozmowie, zwykle udziela bardzo pokrętnej, pozbawionej konkretów odpowiedzi lub zwyczajnie ignoruje pytanie. Takie zachowanie nie jest bynajmniej spowodowane traumatycznymi wydarzeniami z dzieciństwa, nic z tych rzeczy. Bardzo możliwe, że Mefisto po prostu lubi czasem pozostawić pewne sprawy niedopowiedziane by dodać własnej osobie nieco tajemniczości. Poza tym, nie czuje się przesadnie związany z własną przeszłością i nie uważa, by jego pochodzenie definiowało go w jakikolwiek sposób. Jeśli chodzi o kilka faktów z jego życia – urodził się w miejscu o chłodnym klimacie. Bardzo wcześnie stracił rodziców, nie przeżył tego jednak jakoś szczególnie. Szybko pogodził się ze stratą, przyjmując ją jako coś naturalnego. Posiadał rodzeństwo, jednak ich ścieżki również prędko się rozeszły. Nie spotkał potem już nigdy żadnego ze swoich krewnych, a nawet gdyby spotkał, wątpi, że udało by im się rozpoznać.
Mefisto w swoim życiu przeszedł wiele kilometrów. Zwiedził wiele miejsc, jednak w żadnym nie zdarzyło mu się zostać na dłużej. Ku jego ubolewaniu, nie nawiązał także żadnych trwałych relacji, wykraczających poza zwykłą znajomość. Zatrzymując się na Karsin również nie planuje osiedlać się na stałe, jednak dopuszcza do siebie taką możliwość, przy wystąpieniu pewnych sprzyjających okoliczności.